تجزيه ارتباطي تجمع كادميم در گندم با استفاده از نشانگرهاي AFLP و RAPD

كادميم عنصري سمي و غير ضروري براي انسان و گياه است كه به راحتي از طريق گياهان جذب مي شود. وجود تنوع ژنتيكي در ارتباط با تجمع كادميم امكان استفاده از روش هاي اصلاحي براي گزينش ژنوتيپ هايي با ميزان تجمع كم كادميم را فراهم مي آورد. با توجه به هزينه زياد تجزيه بافت هاي گياهي براي تعيين ميزان كادميم، استفاده از نشانگرها براي كمك به گزينش ژنوتيپ هايي با تجمع كم كادميم روش موثري به شمار مي آيد. از اين رو به منظور بررسي كارايي نشانگرهاي AFLP و RAPD در شناسايي و تعيين خصوصيات مربوط به تجمع كادميم در گندم، آزمايشي با دو سطح كادميم شامل صفر (شاهد) و 25/0 ميلي مولار و 43 ژنوتيپ گندم انجام گرديد. در تجزيه AFLP با استفاده از شش تركيب آغازگردر مجموع 328 نوار با ميانگين 66/54 نوار به ازاي هر تركيب آغازگر توليد شد كه از اين تعداد، 207 نوار داراي چندشكلي بود. در تجزيه RAPD تعداد شش آغازگر از 50 آغازگر ارزيابي شده با الگوي نواري مناسب براي بررسي تمام ژنوتيپ ها استفاده شد. اين آغازگرها در مجموع 31 نوار چند شكل با 16/5 نوار به ازاي هر آغازگر توليد كردند. رابطه بين داده هاي مولكولي و صفات مورد اندازه گيري از طريق تحليل رگرسيون چندگانه مورد بررسي قرار گرفت. در مجموع 113 نشانگر آگاهي بخش در سطح شاهد و 77 نشانگر آگاهي بخش در سطح 25/0 ميلي مولار كادميم شناسايي شد. تعدادي از نشانگرها با بيش از يك صفت رابطه معني دار داشتند. نتايج اين تحقيق درتامين اطلاعات اوليه براي انتخاب غيرمستقيم صفات از طريق نشانگرهاي مرتبط مفيد مي باشد.