نقش سرمايه اجتماعي در يادگيري سازماني كاركنان دانشگاه علوم انتظامي امين

زمينه و هدف: سرمايه اجتماعي، سازمان را در راه رسيدن به يك عملكرد عالي در راستاي تقويت و بهبود يادگيري سازماني حمايت مي‌كند. سازمان‌هايي كه سرمايه اجتماعي در آن‌ها بالاست، نسبت به سازمان‌هايي كه سرمايه اجتماعي پاييني دارند، از توانمندي بيش‌تري در يادگيري برخوردارند. هدف اصلي پژوهش حاضر، تعيين نقش سرمايه اجتماعي در يادگيري سازماني كاركنان دانشگاه علوم انتظامي امين است. روش‌شناسي: اين تحقيق از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش‌هاي كمي گردآوري داده‌ها، توصيفي – تحليلي از نوع پيمايشي است. جامعه آماري اين مطالعه را كليه كاركنان شاغل در دانشگاه علوم انتظامي امين در سال 1394 تشكيل مي‌دهند كه تعداد 269 نفر، به‌عنوان نمونه آماري به روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي انتخاب و مورد ارزيابي قرار گرفتند. براي گردآوري داده‌ها، از پرسشنامه‌هاي استاندارد سرمايه اجتماعي اونيكس، پولن و پوتنام و يادگيري سازماني نيفه استفاده شد. يافته‌ها و نتيجه‌گيري: نتايج نشان مي‌دهد كه بين سرمايه اجتماعي و يادگيري سازماني، رابطه معناداري وجود دارد و نتايج حاصل از فرضيه‌هاي فرعي، بيانگر آن است كه بين اعتماد، شبكه‌ها و هنجارهاي مشترك، تعاون و همكاري متقابل، انسجام و همبستگي جمعي و هويت جمعي با يادگيري اجتماعي، رابطه معنا‌داري وجود دارد.