رابطه خودشيءانگاري با تاب‌آوري و خوددلسوزي دانشجويان دختر (مطالعۀ موردي: دانشگاه آزاد اسلامي سبزوار)

The relationship between selfobjectification with resilience and selfcompassion of female students (Case Study: Islamic Azad university of Sabzevar)

امروزه، پديده خودشيءانگاري به مفهوم ارزيابي ديگران براساس ظاهر فيزيكي، زيبايي و جذابيت جنسي، پديده‏اي است كه منبع عمده درد و رنج زنان، به‌ويژه دانشجويان دختر، به‌شمار مي‏آيد و موجب كاهش تاب‏آوري و خوددلسوزي و تهديد سلامت رواني آن‏ها مي‏شود. پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطۀ خودشيءانگاري با تاب‏آوري و خوددلسوزي دانشجويان دختر دانشگاه آزاد اسلامي سبزوار انجام شد. اين پژوهش از نوع توصيفي همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل همۀ دانشجويان دختر دانشگاه آزاد اسلامي سبزوار ورودي 1393 به تعداد 647 نفر بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران 242 نفر تعيين شد كه با روش نمونه‏گيري تصادفي طبقه‏اي انتخاب شدند. براي گردآوري داده‏ها از پرسش‌نامه‏هاي استاندارد خودشيءانگاري مك‏كينلي و هايد، تاب‏آوري كونور و ديويدسون و خوددلسوزي نف استفاده شد. يافته‏هاي پژوهش نشان داد كه بين متغيرهاي خودشيءانگاري با تاب‏آوري و خوددلسوزي رابطه منفي و معناداري وجود دارد. همچنين، براساس نتايج تحقيق مشخص شد كه مؤلفه‏هاي خودشيءانگاري (شرم بدني، نظارت بدني و كنترل ظاهر) توانستند حدود 31‌درصد واريانس تاب‏آوري و 18‌درصد واريانس خوددلسوزي را تبيين كنند. بنابراين، كاهش خودشيءانگاري مي‏تواند سبب افزايش تاب‏آوري و خوددلسوزي دانشجويان دختر شود.

Today, selfobjectification is define by evaluating the others based on physical appearance, beauty and sexual attractiveness, It’s a major source of women suffering especially female students and reduce resilience and selfcompassion and mental health of them is endangered. The aim of this study is investigating the relationship between selfobjectification with resilience and selfcompassion of female students of Islamic Azad university of Sabzevar. The present research was descriptive and correlative. The population of this study included all female students of Islamic Azad University of Sabzevar incoming in 2014 that were totally 647 individuals. Using accessible sampling method and with help of Cochran’s formula for sample size, 242 of persons were selected through Stratified random sampling method. The data was collected using McKinley& Hyde selfobjectification scale, ConnerDavidson Resilience Scale, and Neff self compassion Scale. Pearson correlation and stepwise regression were used for analyzing data with SPSS18. The results showed that there were significant and negative correlation between selfobjectification with resilience and selfcompassion. In addition, it was found that component of selfobjectification (body shame, body surveillance, appearance control) could respectively explain 31 Percent of variance of resilience and 18 Percent of selfcompassion among students. Therefore, decreasing selfobjectification can increase resilience and selfcompassion among female students.