تأثير محرك صوتي موزيكال بر تغييرپذيري ضربان قلب طي شرايط استراحت‌، فعاليت بدني و بازگشت به حالت اوليه

The Effects of Musical Auditory Stimuli on Heart Rate Variability at Rest, Exercise and Recovery Conditions

هدف از این پژوهش، بررسی پاسخ تغییرپذیری ضربان قلب به محرك صوتی ریتمیك طی سه شرایط استراحت، فعالیت ‌بدنی و بازگشت به حالت اولیه می‌باشد. بدین‌منظور، 14 دانشجوی پسر رشتۀ تربیت‌بدنی (با میانگین سنی 79/0+5/21 سال، وزن 42/88+9/64 كیلوگرم، شاخص تودۀ بدن 25/72+2/20 كیلوگرم بر متر‌مربع و قد 99/83+3/176 سانتی‌متر) انتخاب شدند و طی چهار جلسۀ مجزا (بدون موسیقی، مترونوم، محرك صوتی منظم و محرك صوتی نا‌‌منظم) مورد‌ارزیابی قرار گرفتند و الكتروكاردیوگرام آزمون‌دهنده‌ها طی چهار جلسه و هر جلسه در سه مرحلۀ استراحت، فعالیت ‌بدنی و بازگشت به حالت اولیه اندازه‌گیری و ثبت گردید. همچنین، با استفاده از نوار الكتروكاردیو‌گرام، تغییر‌پذیری ضربان قلب مربوط به مراحل فوق مورد‌ارزیابی قرار گرفت‌. تجزیه‌و‌تحلیل تغییر‌پذیری ضربان قلب با استفاده از آزمون آنوا با اندازه‌گیری مكرر نشان می‌دهد كه طی مرحلۀ استراحت، محرك صوتی تأثیر معناداری بر تغییر‌پذیری ضربان قلب نداشته است. ‌نتایج بیانگر این است كه طی مرحلۀ فعالیت ‌بدنی، محرك صوتی (به‌ویژه شرایط سنگ‌كوب و غیر‌سنگ‌كوب) سطح تغییر‌پذیری ضربان قلب را به‌طور معناداری كاهش داده است. علاوه‌براین، همانند شرایط استراحت، تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها حاكی از این است كه طی مرحلۀ بازگشت به حالت اولیه، محرك صوتی تأثیر معناداری بر تغییر‌پذیری ضربان قلب نداشته است. براساس یافته‌ها دریافت می‌شود كه هم‌زمانی با محرك صوتی، بر تغییر‌پذیری ضربان قلب تأثیر‌گذار بوده و تغییر‌پذیری ضربان قلب، تحت‌تأثیر ساختار محرك صوتی قرار گرفته است. در‌مجموع، هم‌زمانی با محرك صوتی توانسته است تغییر‌پذیری ضربان قلب را كاهش دهد.

The objective of this research was to evaluate the response of autonomic nervous system to different auditory stimuli rhythms in rest, exercise and recovery conditions. For this purpose, 14 physical education students with an average age of 21.5 ± 0.79 years, weight 64.9 + 88.42 kg, body mass index 20.2 ± 72.25 kg/m2 and height 176.3 ± 83.99 cm were recruited and evaluated at four separate sessions (without music, metronome, regular auditory stimulus, irregular sound stimulus). In each occasion, during three phases of rest, exercise and recovery, a 12-lead electrocardiogram was recorded. Heart rate variability was measured with a total recording time of 10 min at rest, 10 min at exercise and 15 min at recovery phases. Analysis of repeated measures ANOVA showed no significant effect of auditory stimulus on heart rate variability during rest phase. In contrast to the resting phase, during exercise phase auditory stimuli significantly reduced heart rate variability. Especially, the effects of syncopated and regular auditory stimuli were more prominent. Similar to rest phase, during recovery phase, heart rate variability indices did not change significantly. The findings of this study showed that entrainment with auditory stimuli  affected heart rate variability. Also, the heart rate variability response was influenced by the auditory stimuli structure. In sum, entrainment with auditory stimuli decreased heart rate variability.