شماره ركورد :
915675
عنوان مقاله :
تأثير 12 هفته تمرين هوازي با شدت بيشينه اكسيداسيون چربي و محدوديت كالري بر سطوح آپلين 36 پلاسما و مقاومت به انسولين در مردان داراي اضافه‌وزن
عنوان فرعي :
The Effect of 12 Weeks of Aerobic Training at Fatmax Intensity and Calorie Restriction on Plasma Apelin 36 Levels and Insulin Resistance in Overweight Men
پديد آورندگان :
گله داري، محمد نويسنده , , بنائی، آرزو نويسنده كارشناس ارشد فیزیولوژی/ واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی Banaei, Arezoo
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1395 شماره 32
رتبه نشريه :
علمي پژوهشي
تعداد صفحه :
16
از صفحه :
153
تا صفحه :
168
كليدواژه :
مقاومت به انسولين , اديپوكاين , التهاب , رژيم كم‌‌كالري
چكيده فارسي :
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر هم‌‌زمان محدودیت كالری و تمرین هوازی بر سطح آپلین36 پلاسما و مقاومت به انسولین می‌باشد. بدین‌منظور، ‌20 مرد داوطلب دارای اضافه‌‌وزن (با میانگین سنی 3/6 ± 5/31 سال، قد 4/4 ± 5/179 سانتی‌‌متر، وزن 13 ± 7/97 كیلوگرم، درصد چربی 9/3 ± 5/36 درصد و شاخص توده بدن 7/3 ± 3/30)به‌‌طور تصادفی به دو گروه محدودیت كالری (8=n) و تركیب محدودیت كالری و تمرین هوازی (12=n) تقسیم شدند. كسر كالری در گروه محدودیت كالری، 500 و در گروه تركیبی، 350 كیلو‌‌كالری در روز بود. تمرین هوازی به‌مدت 12 هفته و سه روز در هفته با شدت 65 ـ‌60 درصد اوج اكسیژن مصرفی اجرا شد. تركیب بدن، غلظت آپلین36 پلاسما، انسولین و قند‌‌خون ناشتا و TNF-α پیش از مداخله و 72 ساعت پس از آخرین جلسۀ تمرین اندازه‌گیری گردید. سطح معناداری نیز (PP)، تودۀ چربی شكمی، انسولین ناشتا و آپلین 36 (0.05>P)‌در هر دو گروه می‌‌باشد. با‌‌این‌‌وجود، درصد چربی (0.001>P)، غلظت TNF-α پلاسما (0.005≥P) و شاخص مقاومت به انسولین (0.002≥P)، تنها در گروه تركیبی كاهش یافته است. علاوه‌‌بر‌این، نتایج آزمون تی مستقل حاكی از این است كه میزان كاهش درصد چربی، تودۀ چربی شكمی، TNF-α، انسولین ناشتا، گلوكز ناشتا و شاخص مقاومت به انسولین در گروه تركیبی، بیشتر از گروه محدودیت كالری است. قابل‌‌ذكر است كه كاهش آپلین 36 در هر دو گروه مشابه می‌‌باشد. به‌‌طور‌كلی، یافته‌‌ها بیانگر این است كه تركیب تمرین هوازی و محدودیت كالری، روش مؤثرتری برای بهبود مقاومت به انسولین و كاهش التهاب سیستمیك می‌‌باشد، اما تأثیر آن بر آپلین 36، مشابه با محدودیت كالری تنها است.
چكيده لاتين :
The aim of the present study was to investigate the simultaneous effects of calorie restriction and aerobic exercise training on plasma apelin 36 and insulin resistance. A total of 20 overweight men volunteered for participation (age: 31.5 ± 6.3 yr, height 179.5 ± 4.4 cm, weight 97.7 ± 13 kg, fat percent: 36.5 ± 3.9, BMI: 30.3 ± 3.7) and randomly were divided into two groups: calorie restriction (CR, n=8) and calorie restriction plus aerobic exercise training (CR+E, n=12). Calorie restriction was 500 kcal/day and 350 kcal/day for CR and CR+E, respectively. Aerobic training was performed three times per week for 12 weeks at 60–65% VO2peak. Body composition, plasma apelin 36, fasting insulin, fasting glucose and TNF-α were measured before the intervention period and 72 h after the last training session. The significance level was set at 0.05. Paired-samples t test demonstrated significant decreases in body weight, BMI (P<0.001), abdominal fat mass, fasting insulin and plasma apelin 36 (P<0.05) in both group. Only in CR+E group, fat percent (P<0.001), plasma TNF-α (P<0.005) and HOMA-IR (P<0.002) decreased significantly. The independent-samples t test demonstrated that CR+E induced a greater decrease in fat percent, abdominal fat mass, TNF-α, fasting insulin, fasting glucose and HOMA-IR compared with CR. There was no significant difference between groups in apelin 36 changes. The present study demonstrated that despite similar effects of two protocol on plasma apelin 36, combination of aerobic training and calorie restriction was a more effective method for improving insulin resistance and decreasing systemic inflammation than calorie restriction alone.
سال انتشار :
1395
عنوان نشريه :
فيزيولوژي ورزشي
عنوان نشريه :
فيزيولوژي ورزشي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 32 سال 1395
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
لينک به اين مدرک :
بازگشت