تاثير هشت هفته تمرينات منتخب تاي‌چي بر تعادل ايستا و پوياي زنان مبتلا به مالتيپل‌اسكلروزيس با تاكيد بر تيپ بدني مزومورف و اندومورف (تحقيق كارآزمايي باليني)

مقدمه و هدف: تيپ‌‌ بدني متفاوت عاملي براي ميزان تاثيرگذاري برنامه‌هاي تمريني بر افراد است. اين مطالعه با هدف تاثير هشت هفته تمرينات تاي‌چي بر تعادل ايستا و پوياي بيماران مبتلا به مالتيپل‌اسكلروزيس با تيپ ‌بدني مزومورف و اندومورف انجام شد. مواد و روش‌ها: در يك مطالعه كارآزمايي باليني، 48 بيمار مبتلا به مالتيپل‌اسكلروزيس به‌صورت هدفمند انتخاب شدند. سپس بيماران به‌صورت تصادفي به دو گروه 24نفري (گروه تاي‌چي و گروه كنترل) با دو زيرگروه 12نفري با تيپ‌ بدني مزومورف و اندومورف تقسيم شدند. براي برآورد تعادل آزمودني‌ها دستگاه تعادل‌سنج بايودكس استفاده شد. سپس آزمودني‌هاي گروه تجربي به‌مدت 8 هفته تمرينات تاي را انجام دادند. براي تجزيه‌وتحليل نتايج از روش تحليل كوواريانس چند‌متغيري (مانكوا) در سطح معني‌داري 05/ 0P? استفاده شد. نتايج: بين ميزان تعادل ايستا و تعادل پوياي گروه كنترل با تجربي تفاوت معنادار مشاهده شد. بهبود وضعيت تعادل ايستاي تيپ ‌بدني اندومورف بيشتر از تيپ ‌بدني مزومورف در گروه تمرينات تاي‌چي مشاهده شد كه به معناي اثر بخش‌بودن بيشتر اين تمرينات بر روي تعادل تيپ ‌بدني اندومورف مي‌باشد؛ درحالي‌كه علي‌رغم بهبود بيشتر تعادل پوياي ‌تيپ اندومورف نسبت‌به مزومورف در گروه تمرينات تاي‌چي، تفاوت معناداري بين تيپ اندومورف و مزومورف در پس‌آزمون ديده نشد. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج تحقيق حاضر تمرينات تاي‌چي به‌عنوان يك روش مداخله‌ايي تاثيرگذار باعث بهبود تعادل ايستا و پوياي بيماران مبتلا به ام‌اس با تيپ ‌بدني اندومورف و مزومورف مي‌شود؛ درحالي‌كه تاثير اين تمرينات بر تيپ ‌بدني اندومورف بيشتر بوده است.

Background and Objective: Different morphologies are factors for the effectiveness of training programs on subjects. The aim of this study was the effect of 8-week Tai Chi exercise on static and dynamic balance in women with multiple sclerosis (MS) with emphasis on mesomorph and endomorphʹs morphology. Materials and Methods: In a clinical trial, 48 patients with MS were purposefully selected. Then, patients were randomly divided into two groups of 24 patients (Tai Chi and control groups) with two sub-groups (12 subjects) mesomorph and endomorphʹs morphology. Biodex balance system meter was used to measure the subjectsʹ balance. Then, the experimental groups did Tai exercises for 8 weeks. To analyze the results, multivariate analysis of covariance (MANCOVA) at a significant level of P < 0.05 was used. Results: The outcome showed that static balance and dynamic balance between the experimental and control groups was significant different. Effectiveness of Tai Chi exercise on the static balance in patients with endomorphʹs morphology was better than patients with mesomorphʹs morphology, which means the effectiveness of these exercise on static balance endomorphʹs morphology. However, endomorphʹs morphology as compared to mesomorphʹs morphology had more improvement regarding dynamic balance, but there was no significant difference for dynamic balance in the mesomorph and endomorphʹs morphology. Conclusion: According to the results of this study, Tai Chi exercises are effective intervention for improving the static and dynamic balance in patients with MS with mesomorph and endomorphʹs morphology and the effect of this practice on balance endomorphʹs morphology is more than balance mesomorphʹs morphology.