بهبود تعاملات اجتماعي سه پسر آسپرگر متعاقب تمرين فنون كاتا، پژوهش مورد منفرد

Improvement in Social Interaction of Three Boys with Asperger Following Kata Techniques Training, Single Subject Design

اختلال در تعاملات اجتماعي يكي از ويژگي‌هاي مهم كودكان مبتلا به سندروم آسپرگر است. هدف از پژوهش حاضر، تعيين تأثير آموزش تمرين فنون كاتا بر بهبود تعاملات اجتماعي سه كودك مبتلا به سندروم آسپرگر بود. در اين پژوهش از روش مورد منفرد استفاده شد. شركت‌كنندگان در يك دوره 12 هفته‌اي تمرين كاتاي هيان شركت كردند. تغيير در شدت اختلالات تعاملات اجتماعي در طول مداخله و يك ماه پس از پايان مداخله در توالي‌هاي يك هفته‌اي از طريق مقياس رتبه‌بندي اتيسم گيليام ويرايش دوم اندازه‌گيري شد. آموزش فنون كاتاي هيان شودان تعاملات اجتماعي هر سه شركت‌كننده را بهبود بخشيد (با PND 33/83% براي شركت‌كنندۀ اول و سوم و 75 % براي شركت‌كنندۀ دوم) و اين بهبود يك ماه پس از پايان مداخله پايدار ماند. پيشنهاد مي‌شود اثربخشي چنين مداخله‌اي با استفاده از طرح‌هاي پژوهشي تجربي نيز انجام شود.

Social interactidn dysfunction is one of the main features of children with Asperger syndrome. The purpose of the present investigation was to determine the effect of kata techniques training on improvement of social interaction in three boys with Asperger syndrome. In this study, a singlesubject method was used. Participanted in a 12 week sessions of Heian Shodan kata training. Improvement in the severity of social dysfunction was assessed by the Gilliam Autism Rating ScaleSecond Edition during the experimental phase and one month after termination of the intervention through one week intervals. Heian Shodan kata training improved social interaction of three participants (PND= 83.33% for first and third participants, PND=75% for the second participant) This improvement was maintained for 1 month after termination of intervention. It is recommend that effectiveness of this intervention should be evaluated through experimental researche as well.