تأثير مشاوره بر مبناي رويكرد مبتني بر پذيرش و تعهّد (ACT) بر بهبود اسنادهاي ارتباطي زنان مراجعه‌كننده به فرهنگسراهاي شهر اصفهان

The Effect of Counseling Approach Based on Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on Improving Marital Attribution of Women Referred to Isfahan Cultural Centers

هدف از اين پژوهش، بررسي تأثير مشاوره بر مبناي رويكرد مبتني بر پذيرش و تعهّد (ACT) بر بهبود اسنادهاي ارتباطي زنان مراجعه‌كننده به فرهنگسراهاي شهر اصفهان است. روش اين تحقيق، نيمه‌تجربي است و از طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون و پيگيري با گروه گواه استفاده شد. جامعۀ آماري، زنان مراجعه‌كننده به فرهنگسراهاي شهر اصفهان هستند. روش نمونه‌گيري خوشه‌اي است كه از بين فرهنگسراهاي شهر اصفهان، فرهنگسراي خانواده انتخاب شد. نمونه، 30 نفر از زنان داوطلب شركت در دورۀ آموزشي هستند كه به صورت در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش (15 نفر) و كنترل (15 نفر) قرار گرفتند. متغيّر وابسته در اين پژوهش، اسنادهاي ارتباطي است. متغيّر مستقل، مشاوره بر مبناي رويكرد مبتني بر پذيرش و تعهّد است كه در 10 جلسۀ مشاورۀ گروهي به گروه آزمايش ارائه شد. ابزار پژوهش، پرسشنامۀ اسنادهاي زناشويي فينچام و برادبوري (1992) است. داده‌ها با نرم‌افزار 19  SPSSتجزيه و تحليل شد. نتايج نشان داد كه مشاوره بر مبناي رويكرد مبتني بر پذيرش و تعهّد بر اسناد زناشويي كلّي (P<0/01) و ابعاد آن يعني اسناد باثبات و بي‌ثبات(P<0/01) ، اسناد كلّي و جزيي(P<0/01)  و اسناد سزاوار سرزنش–گذشت(P<0/01)  مؤثّر است، اما در ابعاد اسناد دروني و بيروني به خود، اسناد دروني و بيروني به همسر (05/0

The purpose of this study was to evaluate the effectiveness of the counseling approach based on acceptance and commitment Therapy (ACT) on marital attribution of women admitted to Isfahan cultural centers.  This study was a quasiexperimental method and performed pretest, posttest, and followup with the control group. The sample of this study was inclusive of women referred to cultural centers of the city of Isfahan. Based on cluster sampling, among cultural centers of the city, the Family Center was chosen. Sample of 30 women who volunteered to participate in the workshop were selected and randomly divided into two groups (n = 15) and control (n = 15) groups. The dependent variable in this study was women's marital attributions. The independent variable was counseling approach based on acceptance and commitment Therapy (ACT) which was offered in 10 sessions to the experimental group. The questionnaire was marital attribution from Bradbury & Fincham (1992). Data were analyzed by 19 SPSS software. The results showed that counseling approach based on Acceptance and Commitment Therapy was effective in overall martial document (P <0/01) and its dimensions such as evidence of stable and unstable (P <0/01), wholesale and retail instruments (P <0/01) and documents reprehensibleover (P <0/01). But, it was not effective in its internal and external dimensions of documents, internal and external to the spouse (p>0/05), attribution selfish and altruistic (p>0/05), and the attribution of intentional and unintentional (p>0/05) was not effective and did not cause a significant difference.  Therefore, the study concluded that counseling approach based on Acceptance and Commitment Therapy can improve marital attribution.