تبيين ظرافت‌هاي بلاغي سورۀ قيامت و دلالت‌هاي تفسيري آن با رهيافت سبك‌شناختي

A Stylistic Approach to Elucidating the Literary Elegances of Sura al-Ghiama and its Interpretive Denotations

ظرافت­های بلاغی آیات قرآن كریم كه از جنبه­های اعجاز این كتاب جاودانه به شمار می­آید، از دیرباز مورد بررسی دانشمندان علوم قرآنی بوده است. یكی از مباحث بلاغی قرآن كریم، سبك‌شناسی (Stylistics) است كه به عنوان یك حوزۀ نوین، ضمن بهره­گیری از دست‌آوردهای علم بلاغت، با معیارهای جدید به بررسی جلوه­های سبكی قرآن می­پردازد. مقاله حاضر با روش توصیفی­ ـ ­تحلیلی و بر اساس معیارهای سبك‌شناسی، به بررسی زیبایی­های ادبی سوره قیامت، در چهار سطح آوایی، معنایی، تركیبی و تصویرپردازی پرداخته است. پژوهش حاضر بیان­گر آن است كه اسالیب ادبی تكرار، تقدیم و تأخیر، حذف و التفات، از برجسته­ترین ویژگی­های سبكی این سوره است و هر یك از این اسلوب­ها دلالت­های تفسیری مهمی در راستای اهداف كلّی سوره دارند. تناسب و انسجام آیات با یكدیگر و همگامی موسیقی و نغمة عبارات با تصاویر، از دیگر ظرائف بلاغی این سوره مبارك است.

The rhetoric delicacies of the Qurʹan as one aspect of its inimitability, have long been studied by scholars of Quranic sciences. The study of the style of the Qurʹan, as one of the rhetoric issues of Qurʹanic studies is considered a newly emerged field of study , employing  the contributions of the Rhetoric  and enriched by modern criteria . This article using descriptive-analytical method and based on stylistics criteria, has studied the literal beauties of the Sura al-Ghiama at four levels; the rhyme and melody, semantics, syntactic and imagery. The current study demonstrates that repetition, changing the position of a part of speech forth or back, omission and the change of addressee are  the most prominent stylistic devices of this sura. Each of these styles has contribution to the sura’s general purpose. Coherence of verses and the consistency of the melody and imagery, are other literal elegances of this blessed sura