گزينش گامتوفيتي تحمل شوري در برخي ارقام مركبات

مركبات جزء گياهان حساس به شوري هستند، ولي ميزان حساسيت يا تحمل ارقام مختلف در اين گروه به شوري متفاوت است. براي گزينش گامتوفيتي تحمل شوري در برخي ژنوتيپ هاي مركبات، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با دانه گرده نارنگي كلئوپاترا (Citrus reshni) و پونسيروس (Poncirus trifoliata) به ترتيب به عنوان شاهد متحمل و حساس به شوري به همراه 13 ژنوتيپ مركبات در پنج سطح كلريد سديم (صفر، 8/0، 6/1، 4/2 و 1/3 دسي زيمنس بر متر) و سه تكرار، در محيط كشت حاوي 15% ساكارز، 7/0% آگار و 100 ميلي گرم در ليتر اسيدبوريك، به اجرا در آمد. هم چنين به منظور درك واكنش هاي بيوشيميايي دانه گرده به تنش شوري، دانه گرده ژنوتيپ هاي مورد آزمايش در محيط كشت مايع و در سه سطح شوري صفر، 8/0 و 6/1 دسي زيمنس بر متر قرار گرفتند و ميزان پروتئين كل و فعاليت آنزيم هاي سوپر اكسيد ديسموتاز (SOD) و آسكوربات پراكسيداز (APX) مورد بررسي قرار گرفت. سطوح مختلف شوري بر جوانه زني دانه گرده اختلاف معني داري را در سطح 1% نشان داد، ولي در رشد لوله گرده اختلاف معني داري مشاهده نشد. دانه گرده كلئوپاترا شاخص رشد بهتري نسبت به پونسيروس نشان داد كه بيانگر متحمل بودن اين رقم است. ميزان پروتئين كل و فعاليت آنزيم هاي SOD و APX در سطح 1% تحت تاثير ژنوتيپ، سطح شوري و اثر متقابل آنها قرار گرفت. با توجه به سرعت و دقت اين نوع آزمايش مي توان اين گونه عنوان داشت كه ارزيابي واكنش دانه گرده مركبات، امكان غربالگري اوليه ژنوتيپ هاي ناشناخته حساس و متحمل شوري را فراهم مي آورد.