محاسبه ريسك استروك در افراد بالاي ۵۵ سال بدون سابقه قبلي استروك مراجعه كننده به مراكز بهداشتي-درماني شهر همدان

مقدمه و هدف: استروك سومين علت منجر به مرگ و شايع ترين بيماري ناتوان كننده عصبي در اكثر نقاط دنيا محسوب مي شوند. متفاوت بودن الگوهاي زندگي، عوامل خطر، فاكتورهاي محيطي و ژنتيكي توجيه كننده اختلاف در بروز و ريسك استروك در جوامع مختلف مي باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسي عوامل خطر استروك و تعيين ميزان ريسك آن انجام شده است. مواد و روش ها: در يك مطالعه توصيفي-تحليلي، 300 فرد بالاي 55 سال و بدون سابقه ي قبلي استروك مراجعه كننده به مراكز بهداشتي-درماني شهر همدان با رعايت معيارهاي ورود و خروج از مطالعه، وارد مطالعه شدند. مشخصات هر مورد از نظر عوامل خطر استروك شامل سن، جنس، سابقه ي بيماري ديابت شيرين، سابقه ي هيپرليپيدمي، ميزان فشارخون سيستولي، دريافت درمان دارويي فشارخون، مصرف سيگار، بيماري قلبي-عروقي، سابقه ي فيبريلاسيون دهليزي و هيپرتروفي بطن چپ در چك ليستي با همين مشخصات ثبت و سپس ميانگين ريسك استروك 10 ساله )با استفاده از نرم افزار استاندارد محاسبه ريسك استروك دونالد اسميت( محاسبه گرديد. 47 درصد مي باشد؛ ميانگين سني، / 52 درصد و 44 / يافته ها: فراواني جنس مرد و زن در جامعه آماري به ترتيب: 66 2/16±1/33 ،68/62±10/ تعداد عوامل خطر و فشارخون سيستولي )به ميلي مترجيوه( در جامعه آماري به ترتيب: 06 19 درصد، هيپرليپيدمي / 129 مي باشد. فراواني عوامل خطردر جامعه آماري از قبيل: ديابت شيرين 66 /05±18/ و 71 42 درصد، دريافت / 28 درصد، مصرف سيگار )مصرف فعلي، مصرف در طي يك سال اخير( 19 درصد، بيماري فشارخون 23 درمان دارويي فشارخون 34 درصد، فشارخون سيستولي مساوي يا بيش تر از 140 ميلي متر جيوه 29 درصد، بيماري 3 درصد و هيپرتروفي بطن چپ )با / 20 درصد، فيبريلاسيون دهليزي )با توجه به نوار قلب هر فرد( 33 / قلبي-عروقي 33 8 درصد؛ در نهايت ميانگين ريسك استروك 10 ساله در جامعه آماري محاسبه گرديد كه / توجه به نوار قلب هر فرد( 33 9 درصد بدست آمد. / 11 درصد و در جنس زن 52 / 10/71 درصد بدست آمد؛ اين ريسك در جنس مرد 74 بحث و نتيجه گيري: با توجه به تغيير الگوهاي اقتصادي-اجتماعي و جمعيتي جامعه به خصوص پير شدن جمعيت و تجربه بين المللي گذر اپيدميولوژيكي، عوامل خطر استروك و در نتيجه ميزان ريسك و بروز استروك در شهر همدان به عنوان نمونه ايي كوچك از جمعيت جامعه يك كشور در حال توسعه با سرعتي فزاينده در حال افزايش است؛ اگر اين ارزيابي ها در كلينيك هاي سرپايي يا برنامه پزشك عمومي خانواده انجام شود افراد با ريسك بالا هرچه سريعتر شناسايي و با برنامه ريزي سلامتي دقيقتر و كنترل ريسك فاكتور هاي قابل تعديل، ريسك استروك كاهش مي يابد