بررسي نيازهاي ويژه افراد داراي ناتواني جسمي: يك مطالعه كيفي

Survey of special needs in physically disabled people: A qualitative study

مقدمه و هدف: امروزه سازمان ملل به دنبال تصويب كنوانسيون حقوق معلولان بر رسيدگس به نيازهاي اين گروه تاكيد فراوان داشته و اغلب كشورهاي جهان در اين زمينه متعهد شده اند. بنابراين با توجه به ضرورت شناسايي نيازهاي معلولان و برنامه ريزي در اين حوزه، اين مطالعه با هدف شناسايي نيازهاي ويژه افراد كم توان جسمي صورت گرفت. مواد و روش ها: اين مقاله بخشي از يك مطالعه ي كيفي است كه با روش نظريه ي زمينه اي(گراندد تيوري) انجيم شده است. پانزده نفر از كم توانان جسمي شهر تهران كه به صورت نمونه گيري هدفمند و نظري انتخاب شده بودند، در مطالعه شركت داده شدند. روش اصلي جمع آوري داده ها مصاحبه ي نيمه ساختاريافته بود، كه تا زمان اشباع داده ها ادامه يافت. داده ها با روش كدگذاري استراس و كوربين(مقايسه مداوم) تحليل گرديد و به منظور افزايش اعتبار داده ها از روش قضاوت ارزيابان استفاده شد. يافته ها: به طور كلي مهمترين نيازهاي ويژه افراد كم توان جسمي در 7 حوزه جاي گرفت كه عبارتند از : خانواده و نزديكان،آموزش، جابجايي و حمل و نقل، بناها و فضاها، مشاركت اجتماعي و اشتغال، خدمات بهداشتي درماني، و نگرش ساير افراد اجتماع به مشكلات آنها. بحث و نتيجه گيري: افزايش مشاركت اجتماعي و استقلال عملكرد كم توان جسمي مستلزم آن است كه بجاي ناتواني در آن ها به مفهوم برابري فرصت ها در جامعه تاكيد شود. بدين ترتيب كه خدمات و نظام هاي عمومي از جمله مكان ها و محيط هاي فيزيكي، مسكن، اياب و ذهاب، فرصت هاي آموزشي و شغلي، همچنين زندگي فرهنگي اجتماعي شامل تسهيلات ورزشي و تفريحي، بطور يكسان در دسترس همگان قرار گيرد. بدين ترتيب كم توانان جسمي نيز قادر خواهند بود تا به يك زندگي با كيفيت بهتر و مساوي با ديگران دست پيدا كنند.