فقه و دموكراسي؛ بررسي تطبيقي مطالعه معرفت شناختي امكان تطبيق فقه مشروطه بر دموكراسي مشورتي

مقاله پيش رو به بررسي امكان تطبيق فقه حق/تكليف گراي مشروطه بر دموكراسي مشورتي اختصاص دارد. مدعاي نوشتار وجود استعدادي معرفت شناختي در فقه نائيني در مشروطه است كه، در صورت بسط يافتن و جدي گرفته شدن، رويكرد به دموكراسي مشورتي را به نحو موثري ممكن و تسهيل خواهد كرد. در اين مقاله به سطوحي از شباهت معرفت شناختي ميان دموكراسي مشورتي و فقه حق/تكليف گراي مشروطه پرداخته شده است. اين شباهت ها در عدم ابتناي هر دو بر مباني فلسفي مضمون ساز، توجه هر دو به حقوق مركزي آزادي و برابري در مسير ايجاد فرايندهاي منجر به مشاركت عمومي و توليد نظامي حقوقي متعاقب آن، به منظور انجام اين مهم بر پايه دو حق مذكور است