تاثير بحران هويت بر پيشگيري اجتماعي از جرم

The Effect of Crisis Identity on Social Prevention of Crime

پيشگيري اجتماعي از جرم، مبتني بر جامعه پذيري و پيوند فرد با جامعه و ادغام در شبكه روابط اجتماعي است. اين جامعه پذيري در بستر نظام فرهنگي و ارزشي و در نتيجه يگانگي فرد با عناصر فرهنگي صورت مي گيرد و هويت فرد كه در نتيجه شناسايي فرد از خويشتن و واقعيت هاي پيرامون آن شكل مي‌گيرد، به عنوان عامل پيوند فرد و جامعه، مولفه مهم جامعه پذيري است. احساس‏ هويت در هر جامعه اي نيز وابسته به فرايند سازگاري با محيط اجتماعي و هم بستگي و پيوند با ارزش‏هاي جامعه است كه با آسيب ديدن آن بحران هويت پديدار مي گردد. هويت‏ بحران‏زده كه در نتيجه نگرش فرد به عناصر اثرگذار و سازنده شخصيت وي پديد مي آيد فرد را ناتوان از جامعه پذيري و وفاق اجتماعي مي سازد. اين مقاله با بررسي پيامدهاي بحران هويت بر فرايندها و منابع هويت سازي موثر بر جامعه پذيري، تاثيرپذيري پيشگيري اجتماعي از بحران هويت فرهنگي را مورد بررسي قرار مي‌دهد.

The social prevention of crime is based on sociability and association of individual with society and integration in social relation networks. This sociability happen in the context of cultural-values system and unity of individual with cultural elements. Individual Identity which is formed as self-analysis, cognition of environmental events and association of individual and society is the important element of the sociability. The sensation of identity in each society depends on process of compatibly with social environment and correlation with the social values which by its impairment identity crisis would appear. Crisis identity disables the individual from sociability and consensus. This article studyes the consequences of crisis identity on the identity processes and sources and adverts the effects of the cultural crisis identity on social prevention of crime.