ارزيابي اثر برخي روغن هاي گياهي بر كارايي علف كش پينوكسادن (آكسيال) در كنترل علف قناري (Phalaris minor Retz.)

كاربرد مواد افزودني از مهم ترين راهكارهاي افزايش كارايي و كاهش مقدار كاربرد علف كش ها، براي كم كردن اثرات مخرب زيست محيطي آن-هاست. به اين منظور آزمايشي گلخانه اي، به صورت فاكتوريل و در قالب طرح كاملا تصادفي با 12 تكرار براي كنترل علف قناري در گلخانه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه فردوسي در سال 1390 انجام شد كه عوامل مورد بررسي در آن شامل مقدار علف كش پينوكسادن در 6 سطح (0، 81/2، 62/5، 25/11، 5/22 و 45 گرم ماده موثره در هكتار) و ماده افزودني در 4 سطح (بدون ماده افزودني، كاربرد روغن هاي گياهي نارگيل، كنجد و بادام به ميزان 5/0 درصد حجمي (% v/v)) بودند. نتايج حاصل از آناليز رگرسيون و مقايسه ميانگين (05/0≥P) نشان داد كه، تمامي روغن هاي گياهي كارايي علف كش پينوكسادن را افزايش دادند به طوريكه مقدار ED50 در اثر روغن هاي گياهي كاهش و توانايي نسبي علف كش پينوكسادن (R) افزايش يافت. تحليل داده ها نشان داد كه روغن نارگيل بيشتر از ساير مواد افزودني كارايي علف كش پينوكسادن را افزايش داد. ترتيب بقيه تيمارها نيز به صورت روغن كنجد> روغن بادام > علف كش بدون ماده افزودني بود. ED50 حاصل از كاربرد مواد افزودني براي روغن نارگيل، كنجد، بادام و پينوكسادن به تنهايي به ترتيب 98/29، 62/35، 93/45 و 80/57 گرم ماده موثره و ميانگين زيست توده در هر گلدان به ترتيب براي پينوكسادن، روغن بادام، كنجد، نارگيل و به ترتيب 65/1، 48/1، 41/1 و 21/1 گرم بود. احتمالا دليل افزايش كارايي توسط روغن نارگيل نسبت به ساير مواد افزودني، به دليل بالا بودن نسبت اسيدهاي چرب اشباع به غير اشباع مي باشد.