اثر كشندگي نانوسيليكا (SiO2) و نانواكسيدمس CuO)) روي شب پره آرد، Ephestia kuehniella Zeller

براساس آمار سازمان هاي بين المللي، هر سال بخش قابل توجهي از توليدات كشاورزي توسط آفات در انبارها از بين مي روند. براي مبارزه با آفات انباري به طور معمول از سموم تدخيني استفاده مي شود، اما آگاهي از خطرات باقي مانده اين سموم روي محصولات انباري و نيز افزايش مقاومت به اين سموم، اتخاذ يك روش مبارزه مناسب تر را ايجاب مي كند. استفاده از نانوذرات به عنوان آفت كش به دليل مشكلات كمتر زيست محيطي و نيز خطرات كمتر براي جانوران خون گرم، مي توانند جايگزين مناسبي باشند. نانوذرات سيليكا و اكسيدمس به كار رفته در اين بررسي با روش سونوشيمي و با استفاده از دستگاه التراسونيك تهيه گرديدند. براي انجام آزمايش، جيره غذايي حشرات، با غلظت هاي مختلف نانوذرات تيمار شد، سپس 30 عدد لارو سه روزه داخل هر تيمار قرار داده شد و مرگ ومير مراحل نابالغ بعد از 7، 21 و 51 روز (ظهور حشرات بالغ) در شرايط آزمايشگاهي (دماي 1±27 درجه سليسيوس، رطوبت نسبي 5±50 درصد و دوره نوري 14 ساعت روشنايي و 10 ساعت تاريكي) ثبت شد. برطبق نتايج حاصل از زيست سنجي، در اثر كاربرد نانوسيليكا و نانواكسيد مس در مقايسه با شاهد، با گذشت زمان بر ميزان تلفات مراحل نابالغ شب پره آرد افزوده شد. ميزان دز كشنده پنجاه درصد نانوسيليكا براي شب پره آرد بعد از 7، 21 و 51 روز به ترتيب 805، 518 و 403 ميلي گرم بر ليتر محاسبه شد. در حالي كه اين ميزان براي نانواكسيد مس به ترتيب 3988، 3820 و 3036 ميلي گرم بر ليتر محاسبه شد. براساس نتايج به دست آمده از اين بررسي، نانوذرات سيليكا در مقايسه با نانواكسيد مس از قابليت بهتري براي كنترل شب پره آرد برخوردار است.