رسانه هاي اجتماعي مجازي و عرصه سياست در ايران (بررسي موردي انتخابات دهم رياست جمهوري و كارناوال هاي شهري در تهران)

استفاده گسترده از رسانه ها و شبكه هاي اجتماعي مجازي و روابط مبتني بر ارتباطات الكترونيكي، فعاليت سياسي و اجتماعي را در دهه اخير بسيار متحول كرده است.از اين رهگذر در اين مقاله در پي آنيم تا تاثير رسانه هاي اجتماعي مجازي بر عرصه سياست ايران را بررسي كنيم. بنابراين اين مقاله اين پرسش را مطرح مي­كند كه چگونه رسانه هاي اجتماعي مجازي موجب تحول در عرصه سياست ايران شده است؟ مصاديق اثرگذاري اين رسانه ها چيست؟ در پاسخ به اين پرسش ها اين فرضيه مطرح مي­شود كه رسانه هاي اجتماعي مجازي، از يك سو با قرار دادن قدرت در دست شهروندان، امكان كنشگري بلاواسطه را در عرصه سياسي كشور براي شهروندان ايراني فراهم كردند و از سوي ديگر، اين رسانه ها با تسهيل امكان كنشگري فردي، به كنشگران ايراني اين امكان را مي­­دهند كه تا حدي مستقل باشند و ديدگاه هاي رسمي را به چالش بكشند. با توجه به ماهيت پرسش هاي مطرح شده، در اين پژوهش از روش تركيبي مطالعه بهره برده­ايم. از اين رهگذر با بررسيوتشريحآراي متفكراني چون ليوتار، بودريار، كاستلز و باختينسعي بر آن خواهد بود تا فرضيه مطرح شده، آزمون شود. در اين زمينهمصاديق مورد بحث انتخابات رياست جمهوري دهم وكارناوال­هاي شهري در پارك­هاي تهران، كه با قرار گروهي از جوانان عضو شبكه­هاي اجتماعي مجازي صورت گرفت، است.