مدلسازي ريسك و ايمني عبور دانش آموزان در مدارس حاشيه راه

عابرين پياده (به ويژه) در كشورهاي در حال رشد، يكي از آسيب پذيرترين گروه هاي فعال در ترافيك را تشكيل مي دهند. در بين اين گروه، كودكان به علل مختلف شرايط بسيار وخيم تري دارند. در كشور ايران بدليل وجود مدارس در حاشيه راه ها اين موضوع از اهميت ويژه اي برخوردار مي باشد. در اين تحقيق ابتدا شرايط عبور از عرض خيابان در يك مدرسه داخل شهري دركناره خيابان بوسيله ويديوگرافي مورد ارزيابي و تجزيه و تحليل از جنبه هاي تعارض قرارگرفته، سپس با استفاده از تكنيك هاي رياضي با استفاده از متغيرهاي استخراج شده مدلسازي تعارض و ريسك ايمني عبور پرداخته شده است. در همين راستا ارزيابي هاي آماري عبور دانش آموزان از عرض خيابان نيز مورد مطالعه قرار گرفته است. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه 10 متغير نظير اندازه ي گروه عبور، سرعت نزديك شدن، زمان انتظار قبل از عبور، زمان توقف و انتظار روي خط، متوسط زمان عبور، سرعت متوسط عبور، ، توجه به وسايل نقليه نزديك شونده، عقب برگشتن از مسير، نحوه عبور، حاشيه ي ايمني و نوع وسيله ي نقليه بر ايمني دانش آموزان موثر بوده كه در اين ميان توجه به وسيله نقليه در حال عبور از همه بيشتر و زمان انتظار پيش از عبور از هر خط كمترين تاثير را در تصميم گيري هاي عبور از عرض خيابان داشته اند.