بررسي نياز غذايي يونجه در سطوح مختلف شوري استان قم

در اين تحقيق، نياز غذايي يونجه در شرايط شور استان قم مطالعه شد. آزمايش با سه سطح فسفر ) 0، 100 و 200 كيلوگرم در هكتار سوپرفسفات تريپل(، سه سطح نيتروژن ) 0، 250 و 500 كيلوگرم در هكتار اوره به صورت تقسيطي پس از هر چين(، دو سطح پتاسيم ) 0 و 100 كيلوگرم در هكتار سولفات پتاسيم( و سه سطح شوري آب آبياري ) 6 ، 8 و 10 دسي زيمنس بر متر( به عنوان 4 فاكتور در طرح بلوك كامل تصادفي و با سه تكرار و در طي دو سال مورد مطالعه قرار گرفت. نتايج حاصل از اين تحقيق، نشان داد كه اثر مستقل نيتروژن و فسفر موجب افزايش ماده خشك يونجه شد. با افزايش شوري تا حد 8 دسي زمينس بر متر نياز گياه به اين دو كود افزايش يافت. در بالاترين سطح شوري ) 10 دسي زيمنس بر متر( كاهش عملكرد مشاهده گرديد. بطوريكه كاربرد كود هيچ تاثير معني داري بر افزايش عملكرد نشان نداد. در هيچ يك از سالها اثر مستقل پتاسيم بر عملكرد معني دار نبود. با افزايشسطوح شوري، غلظت عناصر پرمصرف از قبيل نيتروژن، فسفر و پتاسيم و نيترات گياهي كاهش يافت. كاربرد كودهاي نيتروژنه و پتاسه منجر به افزايش معني دار غلظت نيترات در گياه گرديد.