بررسي واكنش جوانه زني و برخي صفات مورفوفيزيولوژيكي و بيوشيميايي برنج رقم هاشمي، تحت تاثير تنش خشكي

دو آزمايش جداگانه، با هدف بررسي تاثير تنش خشكي بر صفات مربوط به جوان هزني و برخي از صفات مورفوفيزيولوژيكي و بيوشيميايي برنج رقم هاشمي ) Oryza sativa L. cv. Hashemi ( در مرحله رشد رويشي در محل پژوهشكده علوم گياهي دانشگاه فردوسي مشهد، در سال 1390 انجام شد. در آزمايش اول صفات مربوط به جوان هزني برنج در سطوح مختلف تنش خشكي شامل )صفر، -2 ، -4 ، -6 ، -8 و 10 - بار( كه به وسيله پلي اتيل نگلايكول 6000 تهيه شدند، مورد بررسي قرار گرفت. بذور جوان هزده در هر روز شمارش و پس از ده روز درصد و سرعت جوان هزني تعيين و پس از تفكيك ريشه چه و ساقه چه طول و وزن خشك آ نها تع يين شد. در آزمايش دوم سطوح مختلف تنش خشكي شامل شاهد ) 100 درصدظرفيت زراعي(، 80 ، 60 ، 40 و 20 درصد ظرفيت زراعي بر رشد رويشي برنج مورد بررسي قرار گرفت. گياهچ هها در داخل گلدا نهاي پلاستيكي حاوي ماسه كاشته و نمونه برداري 28 روز پس از كاشت انجام شد. هر دو آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار انجام شد. نتايج نشان داد كه در مرحله جوان هزني، تنش خشكي تاثير منفي و معني داري بر درصد و سرعت جوان هزني، طول و وزن خشك ساق هچه و ريشه چه داشتند. در مرحله رشد رويشي، صفات ارتفاع ، سطح برگ و ريشه، تنها در تيمار 20 درصد ظرفيت زراعي )تنش شديد خشكي( و ميزان پرولين و پتاسيم بخش هوايي در تمام سطوح خشكي مورد بررسي، نسبت به شاهد بصورت معني داري كاهش نشان دادند. نتايج اين آزمايش نشان داد كه سطوح خشكي معادل 80 ، 60 و 40 درصد ظرفيت زراعي، بر صفات مورفولوژيكي نشاهاي برنج هاشمي تاثير بارزي ندارند.