تاثير آمونيوم و كلسيم بر رهاسازي و قابليت جذب پتاسيم و عملكرد گندم

به منظور بررسي تاثير كاتيون همراه آمونيوم و كلسيم )از دو منبع كلرور كلسيم و سولفات كلسيم( بر جذب پتاسيم توسط گندم ديم و عملكرد، تيمارهاي كلرور كلسيم، گچ، مخلوط اوره + كلرور پتاسيم، مخلوط گچ + كلرور پتاسيم، مخلوط كلرور كلسيم + كلرور پتاسيم و شاهد با يك طرح آزمايشي بلوك هاي كامل تصادفي مقايسه شدند. با كاربرد كافي ازت، مهمترين عامل محدود كننده رشد گندم در محل آزمايش پتاسيم است. سطح ويژه زياد خاك و لايه دوگانه پخشيده الكتريكي منقطع با كاهش نسبت سطح تماس لايه دوگانه الكتريكي با محلول خاك، موجب كاهش سرعت انتشار پتاسيم و قابليت جذب آن براي گياه مي شود. نتايج نشان داد كاتيون همراه آمونيوم و كلسيم با غلظت بالا در الكتروليت، موجب حركت بيشتر پتاسيم گرديد. ميزان مصرف كود پايه در اين تحقيق كه حاوي ميزان زيادي پتاسيم است براي تامين پتاسيم مورد نياز گياه و توليد عملكرد بالا كافي نبود، بطوريكه با افزايش بيشتر پتاسيم علاوه بر كود پايه با سه تيمار كلرور كلسيم + كلرور پتاسيم، سولفات كلسيم + كلرور پتاسيم و اوره + كلرور پتاسيم هنوز عملكرد گندم افزايش يافت. كاتيون همراه كلسيم از منبع سولفات كلسيم موجب افزايش جذب پتاسيم و عملكرد گندم شد ولي كلسيم از منبع كلرور كلسيم بر جذب پتاسيم و عملكرد گندم موثر نبود. تاثير سينرژستيكي كلسيم بر قابليت جذب پتاسيم در معيت يون سولفات از كلر بيشتر بود. كاتيون همراه آمونيوم حتي با ميزان مصرف كمتر نسبت به كلسيم، بر افزايش جذب پتاسيم و عملكرد گندم بيشتر موثر واقع شد.