تاثير كاربرد پليمر سوپرجاذب بر صفات فيزيولوژيك و عملكرد گندم رقم آذر 2 در شرايط ديم

تنش خشكي يكي از عوامل مهم محدود كننده رشد و نمو گياهان زراعي مي باشد و افزايش كارائي مصرف آب از راهكارهاي افزايش توليد گياهان زراعي است. به منظور مطالعه تاثير سوپرجاذب بر رشد و نمو گياه گندم در شرايط دي م آزمايشي در سال زراعي 90 - 1389 در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه زنجان انجام شد. اين آزمايش در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با مقاديرصفر، 15 ، 30 و 45 كيلوگرم سوپرجاذ بكلوفوني درهكتار و 4 تكرار برروي رقم آذر 2 انجام شد. نتايج اين آزمايش نشان داد كه كاربرد سوپرجاذب باعث افزايش جذب آب توسط گياه و افزايش محتواي نسبي آب شد كه با افزايش شاخص سطح برگ و شاخص كلروفيل موجب افزايش قدرت منبع شد. كاربرد سوپر جاذب همچنين موجب افزايش اجزاي عملكرد شامل تعداد پنجه بارور، تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه شد كه در نهايت باعث افزايش عملكرد دانه گرديد. ميزان عملكرد دانه به صورت تقريبا خطي با افزايش ميزان كاربرد سوپر جاذب افزايش يافت و بيشترين ميزان عملكرد دانه) 2718 كيلوگرم در هكتار( با استفاده از 45 كيلوگرم در هكتار سوپر جاذب كلوفوني به دست آمد كه نسبت به شرايط شاهد 5/ 156 درصد افزايش نشان داد. به طور كلي مي توان گفت كه كاربرد مواد سوپر جاذب در شرايط ديم م يتواند با تقليل اثرات تنش خشكي و افزايش قدرت منبع و مخزن موجب افزايش عملكرد دانه شود.