مطالعه تاثير آموزش روش كاوشگري بر تفكر انتقادي در درس علوم تجربي

هدف: يادگيري تفكر انتقادي به شيوه آموزش مناسب با آن نيازمند است كه از طريق آن انديشه، كاوش، استدلال، قياس منطقي دانش آموزان تغيير يابد. بنابراين هدف اين پژوهش آن است كه آيا آموزش روش كاوشگري بر تفكر انتقادي دانش آموزان موثر است يا خير؟ روش: روش پژوهش از نوع شبه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با يك گروه آزمايش و يك گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه دانش آموزان دختر پايه پنجم ابتدايي شهر همدان در سال 1393 بود. در اين تحقيق از شيوه نمونه گيري در دسترس استفاده شد و تعداد 30 نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه هاي تحقيق انتخاب شد ند و به صورت تصادفي 15 نفر در گروه كنترل و 15 نفر در گروه آزمايش قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش پرسشنامه تفكر انتقادي كاليفرنيا بود. آموزش كاوشگري توسط محقق به مدت 20 جلسه 45 دقيقه اي براي گروه آزمايش ارائه شد، داده هاي پژوهش با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: نتايج نشان داد كه بين ميزان تفكر انتقادي دانش آموزان گروه آزمايش و گروه كنترل در پيش آزمون و پس آزمون تفاوت معني داري وجود داشت، بنابراين آموزش با روش كاوشگري در درس علوم تجربي بر روي تفكر انتقادي دانش آموزان موثر بود. نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه آموزش روش كاوشگري موجب تقويت تفكر انتقادي دانش آموزان در درس علوم تجربي مي شود، لذا به معلمان اين درس توصيه مي شود به نقش آموزش روش كاوشگري جهت تقويت تفكر انتقادي آنان توجه كنند.