بررسي تاثير فلز پركننده بر خواص مكانيكي و متالورژيكي اتصال تركيبي جوشكاري- لحيم-كاري آلومينيم به فولاد گالوانيزه

در مطالعه حاضر، ورق­هاي آلياژ آلومينيم 5083 به وسيله روش تركيبي جوشكاري- لحيم­كاري با به كار بردن پركننده هاي سيمي­ 4043 و 4047 به ورق­هاي فولاد گالوانيزه متصل شدند. اندازه حرارت ورودي جوش و نوع فلز پر­كننده روي خواص ريز ساختاري و مكانيكي اتصال حاصل شده موثر­اند. نتايج بدست آمده از مشاهده­ هاي ريز­ساختاري نشان داد كه در حرارت ورودي مشابه، ضخامت لايه تركيب بين فلزي ترد براي اتصال ايجاد شده با فلز پركننده 4047 تقريباً نصف ضخامت اين لايه در اتصال ايجاد شده با فلز پركننده 4043 است. نتايج آناليز طيف­سنجي پراش انرژي پرتو ايكس نشان داد كه ­لايه تركيب بين فلزي شكل گرفته در فصل مشترك فولاد- فلز جوش در طرف فولادي شامل فاز آهن- (آلومينيم، سيليسيم) با نسبت اتمي 1/3 و در طرف فلز جوش شامل فاز آهن- آلومينيم- سيليسيم با نسبت اتمي 17/73/10 مي­باشد. مشاهده شد كه اتصال ايجاد شده با فلز پركننده 4047 استحكام مكانيكي بالاتري را (170 مگاپاسكال) نسبت به اتصال مشابه ايجاد شده با فلز پركننده 4043 (120مگا­پاسكال) از خود نشان داد. نتايج آناليز پراش پرتو ايكس بر سطح شكست نمونه­ها، حضور فاز آهن- آلومينيم- سيليسيم با نسبت اتمي 6/1/1 را نشان داد. افزون بر آن، در اتصال­هاي ايجاد شده با فلز پركننده 4047 فاز آهن- سيليسيم با نسبت اتمي1/2 كه ناشي از فوق اشباع شدن سيليسيم در تركيب بين فلزي است، مشاهده گرديد.