اثر كرم خاكي و قارچ ميكوريزا بر شكل هاي شيميايي كادميم در خاك هاي تحت كشت آفتابگردان

كادميم يكي از عناصر سمي مهم خاك است كه مي تواند به راحتي وارد زنجيره غذايي موجودات زنده شود. وجود غلظت هاي بالاي كادميم در طولاني مدت يك خطر جدي براي كيفيت محيط زيست و سلامتي جانداران به ويژه انسان محسوب می شود. ريزجانداران و جانوران خاك از جمله عواملي هستند كه بر تحرك و زيست فراهمي كادميم در سيستم خاك-گياه تاثير دارند. كرم هاي خاكي و قارچ هاي ميكوريزا از آن دست هاند و اثرشان بر شيمي كادميم و تحرك يا تثبيت آن در خاك مشخص شده است. براي بررسي اثر اين جانداران بر جزءبندي كادميم در خاك، شكل هاي شيميايي Cd در يك خاك آهكي آلوده شده به آن ) 0، 10 و 20 ميلي گرم كادميم بر يكلوگرم خاك(، با تيمارهاي كرم خاكي Lumbricus rubellus( و بدون كر مخاكي( و قارچ ميكوريزا آربسكولار ) Glomus mosseae ،Glomus intraradices و بدون م كيوريزا( تحت كشت آفتابگردان ) Helianthus annuus L .(، در مدت 90 روز اندازه گيري گرديد. يك آزمايش فاكتوريل در قالب طرح پايه كاملاً تصادفي با سه سطح كادميم، دو سطح كر مخاكي و سه سطح قارچ ميكوريزا به صورت 3×2×3 در سه تكرار انجام گرفت. نتايج نشان داد درصد كادميم اجزاءتبادلي+محلول )% 7/ 5- 0( و پيوند شده با ماده آلي )% 3/ 1- 0( بسيار كم است. ولي درصد كادميم كربناتي از كل كادميم خاك بين 54-87 درصد است. همچنين حضور كر مخاكي كادميم اجزاءتبادلي+محلول و پيوند شده با ماده آلي را در خاك افزايش م يدهد ولي قارچ ميكوريزا اثري بر اين اجزاء ندارد. هر دو كر مخاكي و قارچ ميكوريزا كادميم كربناتي را در خاك كاهش دادند ولي تاثيري بر جزء سولفيدي نداشتند.