تبيين ديپلماسي عمومي و فرهنگي از منظر سازه انگاري جهان وطني

تحولات نظام بين الملل و روند هاي جديد جهاني، ديپلماسي را متحول كرده است به طوري كه در كنار كاربرد ديپلماسي سنتي، امروزه اشكال جديد ديپلماسي به ويژه ديپلماسي عمومي/ فرهنگي درراستاي تحقق منافع ملي كشور ها به كار مي رود. ديپلماسي عمومي/ فرهنگي اقدماتي براي تعامل و ارتباط با ديگر ملل و انديشه ها با هدف ايجاد روابط بلند مدت فرهنگي و بر پايه ارزش ها و سياست هاي نظام مورد نظر با جوامع ديگر است. اهداف نهايي ديپلماسي عمومي/ فرهنگي اطلاع رساني و نفوذ بر مخاطبان خارجي، ايجاد گفتمان متقابل و روابط بلند مدت مي باشد. برنامه هاي آموزشي، فرهنگي، پژوهشي و پخش برنامه هاي راديو تلويزيوني، ماهواره اي و اينترنتي را مي توان از اجزا اين ديپلماسي دانست. سازه انگاري جهان وطني از نظر فلسفي بر اساس ديپلماسي چند جانبه، تيوري جهان وطني و سياست هاي سازه انگارانه مي باشد. اهداف سازه انگاري جهان وطني ساخت روابط دوستانه پايدار ميان دولت ها با دعوت از جوامع آن ها براي يادگيري از يكديگر در ساخت نگرش هاي فرهنگي جهان وطني مي باشد.سيوالي كه در اين جا مطرح است اين است كه چگونه مي توان ديپلماسي عمومي/ فرهنگي را با نظريه سازه انگاري جهان وطني تبيين نمود؟ فرضيه پژوهش بر اين اساس استوار است كه اهداف ديپلماسي عمومي/ فرهنگي از منظر سازه انگاري جهان وطني ساخت روابط دوستانه پايدار ميان كشور ها با مخاطب قرار دادن جوامع آن ها در ساخت رفتار هاي جهان وطني فرهنگي است.چند جانبه گرايي در ديپلماسي عمومي و فرهنگي با گفتمان در ميان موسسات جهاني و واحد هاي آكادميك و با تاكيد بر مكانيزم هاي مشترك همكاري در حوزه هاي فرهنگي و روابط بين الملل انجام مي گيرد.