بررسي مقايسه اي ميزان اينترلوكين-18 در بزاق افراد مبتلا به پريودنتيت مزمن سيگاري و غير سيگاري مراجعه كننده به دانشكده دندانپزشكي دانشگاه جندي شاپور اهواز در سال1392

Evaluation of Salivary Interleukin-18 in Smokers and Non-smokers with Chronic Periodontitis Referred to Dentistry Faculty of Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences at 2013

زمينه و هدف: پريودنتيت بيماري التهابي همراه با تخريب ليگامان پريودنتال و استخوان آلويول است. اينترلوكين-18 يك سايتوكين پيش التهابي موثر در تخريب پريودنشيوم مي باشد. از آنجايي كه سيگار از مهم ترين ريسك فاكتورهاي بيماري پريودنتال به شمار مي رود، هدف از اين مطالعه بررسي تاثير سيگار بر ميزان غلظت اينترلوكين-18 موجود در بزاق بيماران سيگاري مبتلا به پريودنتيت و مقايسه آن با افراد سالم غير سيگاري بود. روش بررسي: 80 نفر از مراجعه كنندگان به كلينيك دندانپزشكي به 4 گروه(غير سيگاري با پريودنشيوم سالم، سيگاري با پريودنشيوم سالم، غيرسيگاري مبتلا به پريودنتيت، سيگاري مبتلا به پريونتيت) تقسيم شدند. براي تمام افراد معاينه پريودنتال انجام و ثبت شد. بعد از تهيه نمونه بزاق، ميزان غلظت اينترلوكين-18 از طريق اليزا اندازه گيري شد. داده ها توسط آناليز واريانس يكطرفه مورد تجزيه و تحليل ANOVA قرار گرفتند. يافته‌ها: تعداد80 نفر بيمار، با ميانگين سني 04/10 ± 4/29 سال به چهار گروه تقسيم شدند. گروه ها از نظر سن، جنس، پارامترهاي كلينيكي پريودنتال مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتيجه اين بررسي وجود اختلاف معنادار بين گروه ها بود. گروه سيگاري مبتلا به پريودنتيت بيشترين غلظت اينترلوكين-18 (ng/L 74/9)و گروه غيرسيگاري سالم از نظر پريودنشيوم كمترين غلظت (74/7ng/L ) را نشان دادند. اختلاف ميانگين غلظت اينترلوكين-18 بين گروه ها از نظر آماري معنادار مي باشد. نتيجه‌گيري: در بيماري پريودنتال و با پيشرفت آن ميانگين غلظت اينترلوكين-18 در بزاق بيماران به طور قابل ملاحظه اي افزايش مي يابد ولي سيگار تاثير اندكي بر افزايش اينترلوكين-18 دارد كه اين ميزان تاثير از نظر آماري معنادار نمي باشد.

Background and Objective: Periodontitis is an inflammatory disease that destructs the dental attachment apparatus. Interleukin-18 is an effective pro-inflammatory cytokine in destruction of periodontium. Since smoking is an important risk factor for periodontitis, this study was designed to evaluate the effect of smoking on levels of salivary IL-18 in smoker and non-smoker individuals with either healthy periodontium or periodontitis. Materials and Methods: A total of 18 individuals referred to dental clinic were divided into four groups (n=20) (Non-smoker with healthy periodontium, non-smoker with periodontitis, smoker with healthy periodontium, and smoker with peridontits). Bleeding on probing, clinical attachment loss, probing pocket depth and plaque index were registered for each group. Salivary sampling was performed and levels of IL-18 were measured by means of an enzyme-linked immunosorbent test. Data were analyzed by one way ANOVA, Tukey test, t-test and chi-square test. P < 0.05 was considered significant. Results: The results showed a significant differences in the above mentioned clinical parameters and levels of salivary IL-8 among groups (P < 0.05). Smokers with periodontitis had the highest and non-smokers with healthy periodontium had the lowest salivary IL-8 level. Conclusion: According to the present study it seems a significant increase occurs in levels of salivary IL-18 in individuals with periodontitis, but the effect of smoking on IL-18 levels is minor and non-significant.