بررسي مقدارآنزيم الاستاز در بزاق افراد مبتلا به پريودنتيت مزمن مراجعه كننده به دانشكده دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز قبل و بعد از انجام جرمگيري و تسطيح ريشه

Evaluation of Salivary Elastase in Salvia of Chronic Periodontitis Patients Referred to Dentistry Faculty of Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences before and after of Scaling and Root Plani

زمينه و هدف: در سال هاي اخير مشخص شده كه بررسي شاخص هاي كلينيكي و معمول، در افتراق بين وقوع يك بيماري پريودنتيت فعال و غيرفعال ناتوان هستند. لذا استفاده از اناليزهاي شيميايي و منزيم ها پس از درمان مي تواند كمك كننده باشد لذا اين پژوهش جهت بررسي ميزان آنزيم الاستاز در بزاق قبل و بعد از درمان در بيماران پريودنتيت صورت گرفت. روش بررسي: در اين بررسي، كه به روش كارآزمايي باليني انجام شد. 15 فرد مبتلا به پريودنتيت مزمن انتخاب شدند. پلاك ايندكس، ميزان چسبندگي باليني، عمق پروبينگ، خونريزي پس از پروبينگ و الاستاز بزاق قبل و 6 هفته پس از فاز اول درمان پريودنتال براي همه بيماران اندازه گيري شد. ميزان آنزيم الاستاز از طريق اليزا اندازه گيري شد. جهت اناليز آماري از آزمون آماري تي زوج و براي تعيين ارتباط بين داده ها از ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد. يافته‌ها: يافته ها نشان داد كه ميزان آنزيم الاستاز قبل و بعد از درمان اختلا ف قابل توجهي دارد. (05/0p < )پلاك ايندكس، عمق پاكت و خونريزي به دنبال پروبينگ پس از درمان مرحله اول پريودنتال كاهش آماري معنا داري داشتند (05/0p < .). نتيجه‌گيري: ميزان آنزيم الاستاز بزاق قبل از درمان بالاتر از بعد از درمان است. بنابراين، در بيماران پريودنتال ميزان آنزيم الاستاز بزاق بالا و بادرمان پريودنتال كاهش مي يابد.

Background and Objective: The traditional diagnosis methods have been considered efficient to distinguish between active and non-active states of Periodontitis. These indicators will provide information about the severity and extent of disease rather than on the current activity of the disease. The present study was a guideline to determinate the effect of elastaese in salvia before and after treatment of periodontal disease. Materials and Methods: This clinical trial study was performed on the chronic periodontitis. Full-mouth bleeding on probing (BOP), probing depth (PD), Plaque index (PI), clinical attachment loss (CAL) and salivary elastase were recorded from all patients before and after six weeks of treatment (first phase of periodontal therapy). The levels of elastase were determined by an enzyme-linked immunosorbent assay. Results: The results demonstrated significant differences in the above mentioned clinical parameters and levels of salivary IL-8 among study groups (P < 0.05). Smokers with periodontitis had the highest and non-smokers with healthy periodontium had the lowest salivary IL-8 level. Conclusion:The levels of elastase in saliva before treatment were higher than post treatment. Therefore, periodontal disease seems to be related to higher levels of elastase in saliva.