اثر زمان كاشت و شدت حذف برگ بر عملكرد و كيفيت ريشه چغندر قند (Beta vulgaris L.)

اين تحقيق با هدف بررسي اثر زمان كاشت و زمان و شدت حذف برگ بر عملكرد و كيفيت ريشه چغندرقند رقم پارس به صورت كرت هاي خرد شده در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با چهار تكرار در سال هاي 1389 و 1390 در ايستگاه تحقيقاتي موسسه تحقيقات چغندرقند در كمال شهر كرج انجام شد. دو زمان كاشت بهنگام (در اوايل بهار) و تاخيري (حدود 25 تا 30 روز بعد) به طور تصادفي در كرت هاي اصلي قرار داده شدند. زمان حذف برگ در چهار سطح و بر اساس مراحل رشدي گياه چغندر قند (اوليه رشد: جوانه زني تا 6 برگي، توسعه پوشش گياهي: از شش برگي تا پوشش كامل گياهي، اواسط فصل: دوره پوشش كامل گياهي و انتهاي فصل: انتهاي دوره پوشش كامل گياهي وشروع كاهش آن تا زمان برداشت) و شدت حذف برگ در چهار سطح (25، 50، 75 و100 درصد حذف پهنك برگ ها) به صورت فاكتوريل در كرت هاي فرعي قرار داده شدند. در هر كرت اصلي يك تيمار شاهد (بدون حذف برگ) نيز در نظر گرفته شد. در كرت هاي اصلي براي هر يك از مراحل رشد گياه يك كرت در نظر گرفته شد تا همزمان با حذف برگ ها در آن ها كشت انجام شود. بعد از برداشت چغندرقند، عملكرد ريشه و ساير خصوصيات مهم كيفي آن اندازه گيري شد. نتايج نشان داد كه عملكرد ريشه و ميزان قند خالص با 26 روز تاخير در كاشت به ترتيب 11 و هفت درصد كاهش يافتند. حذف شديد برگ ها در اواخر فصل رشد باعث كاهش ميزان قند ناخالص، ميزان قند خالص و ضريب استحصال گرديد. حذف برگ در مراحل مياني و اواخر فصل رشد در مقايسه با تيمار شاهد باعث كاهش معني دار عملكرد قند خالص شد. در صورتي كه به هر علتي در زراعت چغندر قند تنها برگ ها دچار صدمه شوند، حذف محصول وكشت مجدد آن قابل توصيه نمي باشد.