سبك نگرش ديني روستاييان نسبت به مديريت رفتار با آب در دو منطقه استان فارس و اصفهان (ايزدخواست و رامشه)

Villagers’ Religious Attitude Style towards Behavior Management about Water in Two Areas of Fars and Isfahan Provinces (Izadkhast & Ramshe)

در اين مقاله ديدگاهي مبتني بر توجه به راهكارهاي متكي بر ارزش ها و تعاليم ديني، مطرح شده است . هدف پژوهش حاضر مطالعه سبك نگرش ديني روستاييان نسبت به چگونگي رفتار با آب و مصرف آن بود كه با روش پيمايشي انجام گرفت. بدين منظور  270 نفر از روستاييان مناطق رامشه، از توابع استان اصفهان (منطقه كم آب)، و ايزدخواست، (منطقه پرآب) از توابع استان فارس، به روش نمونه گيري خوشه اي مصاحبه شدند. پس از تعيين روايي ابزار پژوهش، پايايي آن به وسيله آزمون «كرونباخ آلفا» تعيين گرديد كه ميزان استاندارد شده آن 93/0 بود. براي سنجش نگرش روستاييان نيز از مقياس «ليكرت» استفاده شد كه براي تحليل آنها از آزمون هاي غيرپارامتريك نرم افزارSPSS  (آزمون من ويتني وكروسكال – واليس ) استفاده شد. نتايج نشان داد كه در دو منطقه، شناخت و احساس ديني روستاييان از آب تقريباً قوي بوده و رفتار آنها نسبت به آب متناسب با تعاليم ديني است. از لحاظ نگرش احساسي، احساس زنان خانه دار روستايي درباره آب قوي تر از مردان بود. در مقابل  تمايل به رفتار مطابق تعاليم ديني در ميان مردان روستايي بيشتر از زنان بود. روستاييان بي سواد و روستاييان مسن بالاتر از 51 سال نسبت به باسوادها و جوان ترها احساس قوي تري نسبت به آب داشتند. در مناطقي هم كه روستاييان از آب مازاد بهره مندند، احساس قوي تري نسبت به آب در ميان روستاييان وجود داشت و روستايياني كه داراي باغ ثمردار هستند و روستايياني كه از ديگر انواع منابع آب آشاميدني نظير آب چاه، قنات، رودخانه و باران استفاده مي كنند نسبت به روستايياني كه از ديگر انواع منابع آبي – نظير آب لوله كشي – استفاده مي كنند، رفتار مناسب تري با آب  دارند.

In this paper, an approach has been proposed considering strategies based on values and religious teachings. The aim of this paper is the study of villagers’ religious attitude style towards the water and its consumption which carried out by means of a survey. To this end, 270 people from rural areas Ramsheh, the province of Isfahan (low water area), and Izadkhast (highwater area) from Fars province were interviewed by the cluster sampling method. After determining the validity of the study, its reliability was determined by Cronbach Alpha Test whose standardized rate was 0.93. Likert scale was used to measure the attitude of villagers and nonparametric tests of SPSS software (MannWhitney U & KruskalWallis test) were used to analyze them.The results showed that, recognition and religious feeling of villagers about water is almost strong in both regions and their behavior towards water is proportional to the religious teachings. In terms of emotional attitudes, the rural housewives feeling about water was stronger than men. In contrast, the tendency to behave according to the religious teachings among rural men was more than women. Illiterate peasants and rural people older than 51 years had stronger feeling about water than literate and younger people. In the areas which villagers take the advantage of water surplus, there were stronger feelings towards water among the villagers. The Villagers who have fruit garden and villagers that use other types of drinking water sources such as wells, canals, rivers and rain have more appropriate behavior towards water than the villagers use the other types of water resources such as water plumbing.