بررسي ارتباط شاخص هاي تحمل به تنش شوري با چند صفت فيزيولوژيكي در گندم نان

افزايش ميزان سديم و كاهش ميزان پتاسيم در اندام هاي گياه و در نتيجه بهم خوردن تعادل يوني و سرانجام كاهش عملكرد گياه از اثرگذاري هاي زيانبار شوري رشد و نمو گياه است. اين آزمايش به منظور بررسي تاثير شوري بر 41 رقم گندم نان (Triticum aestivum L.) در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در دو شرايط آبياري با آب كم شور و آب شور، به ترتيب 63 /0و 8 /11 دسي زيمنس بر متر در مركز تحقيقات كشاورزي كرمان اجرا شد. نتايج نشان داد كه بين عملكرد، ميزان سديم، پتاسيم، نسبت آنها و حجم نسبي آب در برگ پرچم ارقام گندم در دو محيط تفاوت معني دار وجود داشت. شاخص هاي ميانگين عملكرد، ميانگين هندسي عملكرد، ميانگين همساز (هارمونيك) و تحمل به تنش محاسبه شده بر پايه عملكرد ارقام در دو محيط و باK+ وK+/Na+ در محيط شور همبستگي مثبت و معني دار داشتند. ارقام گزينش شده بر پايه اين شاخص ها داراي عملكرد بالا در هر دو محيط و كمترين ميزان كاهش نسبت پتاسيم به سديم و حجم نسبي آب برگ پرچم بودند. بنابراين بسته به مرحله رشد گياه مي توان از هر كدام از اين شاخص ها، شاخص هاي تحمل به تنش محاسبه شده بر پايه عملكرد و يا ميزان سديم، پتاسيم، نسبت آنها و حجم نسبي آب برگ پرچم، براي گزينش ارقام متحمل به شوري استفاده كرد.