تعيين رابطه بين احساس امنيت اجتماعي با شادي و نشاط دانش‌آموزان دبيرستاني شهرستان كوهرنگ

The relationship between social security feeling and happiness of high school students of Koohrang city

هدف اصلي اين پژوهش، تعيين رابطهي بين احساس امنيت اجتماعي با شادي و نشاط دانش‌آموزان دبيرستاني شهرستان كوهرنگ است. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر ماهيت از نوع تحقيقات توصيفي است كه به صورت پيمايشي انجام شده است. داده‌ها و اطلاعات پژوهش از طريق پرسش‌نامه و با حضور محقق در ميان دانش آموزان انجام شد. جامعه‌ آماري اين پژوهش، كليه دانش‌آموزان دبيرستاني شهرستان كوهرنگ هستند كه تعداد آن‌ها 779 نفر است. نمونه‌گيري در اين پژوهش به شيوه تصادفي طبقه‌بندي است. تعداد نمونه 115 نفر در نظر گرفته شد. ابزار جمع‌آوري اطلاعات در اين پژوهش پرسش نامه است كه شامل ويژگي‌هاي جمعيت‌شناختي از جمله سن، جنسيت، ميزان تحصيلات و سابقه خدمت است. پرسش‌نامه‌هاي مورد استفاده پرسش‌نامه امنيت اجتماعي و عوامل موثر بر شادابي دانش‌آموزان است. از روش‌هاي آماري توصيفي و استنباطي جهت تحليل داده‌ها استفاده شده است. نتايج به دست آمده نشان داد كه ميزان احساس امنيت اجتماعي دانش‌آموزان دبيرستاني شهرستان كوهرنگ بالاتر از ميانگين نيست. همچنين ميزان شادي و نشاط دانش‌آموزان دبيرستاني شهرستان كوهرنگ بالاتر از ميانگين نيست و بين ميزان احساس امنيت اجتماعي دانش‌آموزان باشادي و نشاط آنان رابطه معني‌داري وجود دارد و بين دانش‌آموزان دبيرستاني شهرستان كوهرنگ از نظر احساس امنيت اجتماعي و شادي و نشاط بر اساس ويژگي‌هاي جمعيت‌شناختي، تفاوتي وجود ندارد.

The purpose of this paper is to study the relationship between social security feeling and happiness of high school students of Koohrang city. This study is practical-descriptive research and has been done by Survey method. In order to collect data, the questionnaire has been used. The statistical society included all the high schools students of Koohrang city. The number of these students was 779. In this study, the stratified random sampling method has been used. The sample size was 115. The data collection tool was questionnaire. It included demographic characteristics (Age, sex, education and work experience). The used questionnaires were social security questionnaire and questionnaire of effective factors on studentshappiness. In order to analyses data, descriptive and inferential statistical methods were used. The results show that the mean social security score of students is not more than average and there is a meaningful relationship between the social security feeling and happiness of students. Moreover, there is not a relationship between the social security feeling, happiness of students and their demographic characteristics