اثربخشي آموزش مهارت‌هاي اجتماعي در كاهش آمادگي‌پذيري به اعتياد در دانش‌آموزان

Effectiveness of social skills training on addiction potential reduction of the students

وابستگي به مواد يا اعتياد به مواد مخدر در همه مشاغل، مقاطع تحصيلي و طبقه اجتماعي ديده مي‌شود. به نظر مي‌رسد بسياري از افرادي كه به مواد مخدر گرايش پيدا مي‌كنند از مهارت‌هاي اجتماعي بهره اندكي دارند. هدف اصلي اين پژوهش، بررسي اثربخشي آموزش مهارت‌هاي اجتماعي بر كاهش آمادگي‌پذيري به اعتياد در دانش‌آموزان پسر دبيرستان شهرستان رباط كريم است. روش پژوهش حاضر آزمايشي و با طرح پيش‌آزمون -پس‌آزمون گروه كنترل است. با روش نمونه‌گيري در دسترس، تعداد 20 دانش‌آموز انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. تعداد جلسات درمان، 8 جلسه 5/1 ساعتي بود كه در آن مهارت‌هاي اجتماعي به گروه آزمايش آموزش داده شد. اما گروه كنترل، آموزشي دريافت نكرد. ابزار سنجش در اين پژوهش، مقياس آمادگي به اعتياد زرگري است. داده‌ها با روش تحليل واريانس يك‌راهه مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه تفاوت گروه‌ها در پس‌آزمون، معنادار بوده است و با آموزش مهارت‌هاي اجتماعي به دانش‌آموزان مي‌توان زمينه كاهش اعتياد را فراهم كرد.

Dependence to narcotic drugs is seen in all jobs, educational levels and social class. It seems that the large amounts of peoples who have tendency to narcotic drugs have not necessary social skills. The main goal of this research was to study effectiveness of the social skills training on addiction potential reduction in Robat karim hige school boy student. The total of 20 students were chosen and randomly assigned to two groups by using the available sampling method. 8 sessions therapy were implemented for experimental group. The control group received no intervention. The evaluation tools was zargari addiction potential questionnaire. The results showed that there was the significant difference in studied groups. In addition, social skillsʹ training was effective on addiction potential reduction