بررسي كارايي چند علف كش و كنترل مكانيكي در مديريت علف هرز كاتوس (Cynanchum acutum) در يزد

كاتوس (Cynanchum acutum L.) علف هرز مشكل سازي است كه در سال هاي اخير باعث آلودگي بسياري از گياهان به ويژه محصولات باغي شده است. بنابراين، طي سال هاي 1386 تا 1388، آزمايش با هدف مديريت تلفيقي كاتوس در باغ پسته در يزد در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با 18 تيمار و 3 تكرار با استفاده از علف كش هاي پس رويشي گليفوزيت (رانداپ 41 درصد اس ال) 2، 4 و 6 ليتر در هكتار + سولفات آمونيوم (8 كيلوگرم در هكتار)، تري كلوپير (گارلون 62 درصد امولسيون) 2 ليتر در هكتار، پاراكوآت 20 درصد اس ال 3 ليتر در هكتار، كنترل مكانيكي (كف بر) و تركيبي از تيمارهاي شيميايي و مكانيكي به همراه شاهد بدون كنترل علف هرز انجام شد. در سال اول، بهترين تيمار علف كش براي كاهش تراكم كاتوس، 3 بار سمپاشي با تري كلوپير 2 ليتر در هكتار بود. در سال دوم، 3 بار تري كلوپير 2 ليتر در هكتار و 3 بار گليفوزيت 6 ليتر در هكتار موفق­ترين تيمارها در كاهش تراكم كاتوس بودند. بيشترين كاهش تراكم كاتوس در سال سوم، تحت تاثير 3 و 2 بار سمپاشي با تري كلوپير 2 ليتر در هكتار، 3 بار سمپاشي با گليفوزيت 6 ليتر در هكتار و 2 بار كف بر+تري كلوپير 2 ليتر در هكتار بدست آمد. بنابراين، علف كش هاي سيستميك گليفوزيت و تري كلوپير كارايي بيشتري در كنترل كاتوس در مقايسه با علف كش تماسي پاراكوآت و تيمار كف بر دارند و براي كنترل كاتوس توصيه مي شوند.