بررسي آموزه «گناه ذاتي» از منظر كتاب مقدس

Analyzing the Original Sin from the View Point of the Bible

آموزه «گناه ذاتي» يكي از مهم ترين باورهاي مسيحيان است و نقش آن در مسيحيت كنوني، اساسي و بنيادي است. متن كتاب مقدس به عنوان يكي از دلايل و مستنداتِ مهم اين آموزه محسوب شده است. بنابراين، بررسي اين آموزه از منظر كتاب مقدس، امري ضروري و مهم تلقي مي شود. در ميان متن هاي كتاب مقدس، كه در تاييد آموزه «گناه ذاتي» استفاده شده، عبارت 5:12 «رساله به روميان» جايگاه مهمي دارد و مطمح نظر بسياري از متالهان مسيحي قرار گرفته است. در بررسي انجام گرفته، مشخص شد علاوه بر پاسخ هايي كه به اين متون داده شده، تفاسير ديگري نيز از اين متن هاي كتاب مقدس وجود دارد كه بر آموزه «گناه ذاتي» منطبق نمي گردد. از سوي ديگر، مي توان به عباراتي از كتاب مقدس اشاره كرد كه با اين آموزه همنوا نيستند. در اين نوشتار، تلاش شده است تا هر دو دسته از متون (متوني كه در حمايت اين آموزه وجود دارد و متوني كه با آن ناسازگار است) بررسي شود.

The concept of the Original Sin is one of the most important beliefs among Christians and it has a fundamental role in the current Christianity. The context of the Bible is considered to be one of the proofs in this field. Therefore, analyzing this concept from the view point of the Bible is of great importance. Among the contexts used in the Bible that deal with the Original Sin, the section 5:12 ((epistle to the Romans)) has an important position and it is remarkable for many Christians theologians. The results show that in addition to the responses given to these contexts, there are some other interpretations of the contexts of the Bible that are not compatible with the concept of the Original Sin. On the other hand, one can mention some sections of the Bible that are not compatible with this concept. The present aims at analyzing both agreeing and disagreeing contexts.