شناسايي جايگاه‌هاي ژني موثر بر عدم تقارن اسكلتي در بلدرچين ژاپني

Mapping quantitative trait loci affecting skeletal asymmetry in Japanese quail (Coturnix japonica)

عدم تقارن كه نشان‌دهنده استرس ژنتيكي يا محيطي در موجودات است، مي‌تواند در ناپايداري تكاملي حيوانات نقش داشته باشد. ثابت شده است كه اين عدم تقارن مي‌تواند عامل رشد كندتر، باروري كمتر و بقاي محدودتر موجودات باشد. مطالعه حاضر به‌منظور شناسايي جايگاه‌هاي ژني موثر بر اين عدم تقارن در استخوان متاتارسوس بلدرچين ژاپني صورت گرفت. بدين منظور از يك طرح سه نسلي F2 حاصل از تلاقي متقابل دوسويه متفاوت بلدرچين ژاپني (تخم‌گذار يا سفيد و گوشتي يا وحشي) و تشكيل نسل دوم استفاده گرديد. با تلاقي 34 پرنده از نسل دوم با يكديگر، 422 پرنده نسل سوم ايجاد شد. ركوردهاي فنوتيپي مربوط به وزن و طول استخوان‌هاي مربوط به 403 پرنده ثبت شدند. 414 قطعه از پرندگان هر سه نسل (383 قطعه از نسل سوم) براي هشت نشانگر ريزماهواره تعيين ژنوتيپ شدند. داده‌هاي حاصل با استفاده از روش نقشه يابي درون فاصله‌اي آناليز شده و QTL مربوط به 12 صفت شناسايي شد. در اين تحقيق، شش جايگاه ژني در فواصل 59، 70، 134، 156، 164 و 184 سانتي مورگان روي كروموزوم شماره يك شناسايي شد. واريانس ناشي از جايگاه‌هاي شناسايي شده، 37/0 تا 29/5 درصد از واريانس فنوتيپي صفات موردنظر را شامل مي‌شد.

Asymmetry is an indicator of genetic and environmental stressors in organisms and plays an important role in developmental instability. It is suggested that symmetrical individuals do generally have faster growth, higher fecundity, and better survival. To identify Quantitative trait loci affecting some asymmetric traits in Japanese quail, a three-generation resource population was developed by using two distinct Japanese quail strains, wild and white. Eight pairs of white (S) and wild (W) birds were crossed reciprocally and 34 F1 birds were produced. The F1 birds were intercrossed to generate 422 F2 offspring. All of the animals from three generations (453 birds) were genotyped for eight microsatellite markers on chromosome 1. Bone length measured by a digital caliper and bone weighed with an accuracy of 0.1 g. QTL analysis was conducted applying the line-cross model and the least-squares interval mapping approach. Among 12 examined traits, 6 QTL were identified in 59, 70, 134, 156, 164, and 184 cM on chromosome 1. Variance of detected QTL was ranged from 0.37 to 5.29%.