برهم كنش تراكم ذرت و ميزان كود نيتروژن در مديريت علف هاي هرز تحت سيستم بستر بذر زود هنگام

به منظور ارزيابي سيستم كشت بستر بذر زودهنگام تحت تاثير ميزان كود نيتروژن وتراكم ذرت در مديريت علف هاي هرز، آزمايشي در سال 1389 در مزرعه تحقيقاتي پرديس كشاورزي دانشگاه تهران به صورت اسپليت فاكتوريل بر پايه طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار انجام شد. كرت هاي اصلي شامل نحوه تهيه بستر بذر در دو سطح (بستر بذر زودهنگام و بستر بذر معمول) و كرت هاي فرعي شامل كود نيتروژن در چهار سطح ( 0، 270 ،325 و380 كيلوگرم در هكتار) و تراكم ذرت در 3 سطح ( 80،70 و90 هزار بوته در هكتار ) بود. بر اساس نتايج اين آزمايش، بيشترين زيست توده علف­هرز در تركيب تيماري تراكم 70 بوته در متر مربع و سطح كودي 325 كيلوگرم در هكتار و در سيستم بذر معمولي ثبت شد. بستر بذر زودهنگام در همين سطوح توانست زيست­توده علف­هرز را به ميزان 6/90 درصد كاهش دهد و اين نشان از كارا بودن اين سيستم در مديريت علف هاي هرز مي­باشد. تاثير تيمارهاي آزمايش بر زيست توده ذرت، سطح برگ، وزن هزار دانه، عملكرد دانه، زيست­توده علف­هرز و همبستگي بين صفات داراي اثرات معني­داري بود. بستر بذر زودهنگام نسبت به بستر بذر معمولي باعث افزايش صفات مربوط به عملكرد ذرت شد، به طوري كه در تيمار 380 كيلوگرم كود و 90 هزار بوته در هكتار در سيستم كشت بستر بذر زودهنگام، زيست توده ذرت داراي بيشترين مقدار بود. بيشترين عملكرد دانه در بستر بذر زودهنگام از تيمار كودي 380 كيلوگرم در هكتار به دست آمد كه نسبت به تيمار مشابه در سيستم بستر بذر معمولي، به ميزان 121 درصد عملكرد دانه را افزايش داد. با توجه به نتايج به دست آمده مي­توان سيستم بستر بذر زودهنگام را به عنوان يك ابزار مفيد، براي مديريت بهتر علف­هاي هرز ذرت، در تلفيق با ساير روش­ها به كار گرفت.