بررسي ارتباط امتياز تنوع غذايي و چاقي در بزرگسالان تهراني: يك مطالعه مورد- شاهدي

The Relationship between Dietary Diversity Score and Obesity in Tehranian Adults: A Case-control Study

مقدمه: هدف از مطالعه‌ي حاضر، مقايسه‌ي امتياز تنوع غذايي DDS)) در ميان بزرگسالان تهراني چاق، داراي اضافه وزن و وزن طبيعي بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه‌ي مورد-شاهدي، روي 200 مورد (100 بزرگسال چاق و 100 بزرگسال داراي اضافه وزن) و 300 شاهد (بالاي 18 سال نرمال كه از لحاظ وضعيت اجتماعي ـ اقتصادي همسان سازي شده بودند) تهراني انجام گرفت. پرسش‌نامه‌ي نيمه كمي بسامد خوراك (FFQ) 168 قلمي، پرسش‌نامه‌ي ساده‌ي خود ايفاي فعاليت بدني و پرسش‌نامه دموگرافيك توسط شركت‌كنندگان پر شدند. DDS با استفاده از روش كانت و همكارانش و براساس امتيازدهي به پنج گروه هرم راهنماي غذايي وزارت كشاورزي ايالات متحده (USDA) محاسبه شد. اندازه‌گيري‌هاي تن سنجي، از قبيل قد، وزن، دور كمر و دور باسن انجام شد و نمايه‌ي توده‌ي بدني (BMI) و نسبت دور كمر به باسن (WHR) محاسبه شد. يافته‌ها: ميانگين DDS شركت‌كنندگان چاق (32/1±65/5) بيشتر از شركت‌كنندگان داراي اضافه وزن (23/1±23/5) و نيز شركت‌كنندگان داراي اضافه وزن بيشتر از شركت‌كنندگان داراي وزن طبيعي (42/1±97/4) بود (001/0P < ). شانس چاقي با افزايش يك واحد از DDS افزايش يافت (74/1-22/1CI: 95%;46/1OR:) كه پس از تعديل براي سن، جنس، وضعيت تاهل، استعمال دخانيات، وضعيت اجتماعي- اقتصادي، فعاليت بدني و انرژي دريافتي اندكي ضعيف‌تر شد (68/1-07/1CI: 95%;34/1OR:). نتيجه‌گيري: رابطه مثبت و معني‌داري بين DDS و چاقي در بزرگسالان تهراني وجود دارد. بنابراين، توصيه براي افزايش تنوع غذايي به منظور بهبود سلامت در بزرگسالان نياز به بررسي دقيق‌تري دارد.

Introduction: The aim of current study was to compare dietary diversity score (DDS) among obese, overweight and normal-weight Tehranian adults. Materials and Methods: This was a case-control study conducted on 200 cases (100 obese and 100 overweight) and 300 controls, all aged over 18 years with (normal-weight matched by socioeconomic status), in Tehran. The study was based on self-administered questionnaires, including a 168-item semi-quantitative food frequency questionnaire (FFQ), a simple self-report physical activity questionnaire and a sociodemographic questionnaire. DDS was computed based on the scoring of the five food groups of the United States Department of Agriculture (USDA) food guide pyramid according to the Kant et al method. Anthropometric measurements including height, weight, waist and hip circumferences were measured and body mass index (BMI) and waist-to-hip ratio (WHR) were calculated. Results: Mean DDS in obese (5.65±1.32) was higher than in overweight participants (5.23±1.23) and that of overweight participants was higher than normal-weight ones (4.97±1.42), (P < 0.001). The odds of obesity increased with increase of each one unit of DDS (OR,1.46; 95%CI,1.22-1.74) and slightly weakened after adjusting for age, sex, marital status, smoking, socioeconomic status, physical activity and energy intake (OR,1.34; 95%CI,1.07-1.68). Conclusion: There was a significant positive association between DDS and obesity among Tehranian adults, emphasizing the need for more investigations to recommend increasing dietary diversity to improve health in adults.