كارايي كشت مخلوط افزايشي ريحان و لوبيا چشم بلبلي در مقادير مختلف كود نيتروژن و تاثير آن بر جمعيت علف هاي هرز

به منظور بررسي كشت مخلوط ريحان و لوبيا چشم­بلبلي، آزمايشي بصورت كرت­هاي دو بار خرد شده در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در دو سال زراعي 90-1389 در دانشگاه كشاورزي و منابع طبيعي ساري اجرا شد. كرت هاي اصلي، كنترل و عدم كنترل علف هاي هرز در طول فصل، كرت­هاي فرعي، سطوح مختلف كود نيتروژن (0 ، 50 و100 كيلوگرم نيتروژن خالص در هكتار) و كرت هاي فرعي، كشت خالص لوبيا چشم­بلبلي و ريحان، و نسبت هاي كشت افزايشي 25، 50 و 75 % ريحان بودند. در شرايط كنترل علف هاي هرز، بالاترين عملكرد لوبيا چشم بلبلي (685 كيلوگرم در هكتار) و عملكرد ماده خشك ريحان (430 كيلوگرم در هكتار)، بترتيب از سطوح كودي 50 و 100 كيلوگرم نيتروژن در هكتار و نسبت افزايشي 50 % ريحان بدست آمدند. حداكثر عملكرد ريحان (139 كيلوگرم در هكتار) در شرايط عدم كنترل علف هاي هرز، با دارا بودن بيشترين ضريب تهاجم (66/1) و ضريب رقابت (42/3) در تيمار نسبت 25 % و سطح كودي 100 كيلوگرم در هكتار بدست آمد. بيشترين كارايي استفاده از زمين (43/1) نيز از نسبت 50 % ريحان در شرايط كنترل علف هاي هرز و كمترين مقدار اين شاخص (87/0) از نسبت 75 % ريحان بدون مصرف كود و عدم كنترل علف هاي هرز بدست آمد. در مجموع، لوبيا چشم­بلبلي در كشت مخلوط افزايشي با ريحان موجب كاهش جمعيت و زيست توده علف هاي هرز نسبت به ريحان خالص (بدون كنترل) شد و افزايش كود نيتروژن موجب همپوشاني سريع تر گونه­هاي گياهي در كشت مخلوط و كاهش علف هاي هرز گرديد.