پايداري مالي دولت در اقتصاد ايران با رويكرد مدل هم‌انباشتگي

پايداري مالي دولت اشاره به جريان درآمدها و هزينه‌هاي دولت دارد. مطابق با تئوري پولي سطح قيمت (MTPL) و تئوري مالي سطح قيمت (FTPL) مي‌توان به اين موضوع اشاره كرد كه دليل افزايش در سطح عمومي قيمت بدهي مالي دولت و تأمين مالي پولي آن مي‌باشد. هدف اين تحقيق بررسي پايداري مالي در كسري بودجه دولت مي‌باشد. به منظور بررسي اين رابطه به دليل پويايي‌هاي مدل از رويكرد مدل‌هاي هم‌انباشتگي پويا و روش حداقل مربعات معمولي پويا (DOLS) استفاده شده است كه براي اين منظور از داده‌هاي ساليانه دوره زماني 1350-1392 در راستاي آزمون فرضيه تحقيق مبني بر اينكه پايداري مالي قوي بين درآمدها و هزينه‌هاي دولت وجود دارد، استفاده شد. نتايج آزمون ريشه واحد حاكي از انباشته از مرتبه اول بودن متغيرهاي هزينه دولت و درآمد‌ها بود، به طوري كه بيانگر وجود رابطه بلندمدت بين متغير‌ها مي‌باشد. براي اين منظور سه حالت از درآمدهاي دولت شامل درآمد مالياتي، ماليات و درآمد نفتي، و درآمدهاي ماليات، نفت و حق‌الضرب بر روي هزينه‌ها برازش شد كه به ترتيب منتج به پايداري مالي ضعيف، پايداري مالي قوي و ناسازگاري در پايداري مالي دولت گرديده‌اند. بنابراين پيشنهاد مي‌شود به منظور وجود پايداري مالي، دولت درآمدهاي نفتي را تا حد امكان در دارايي‌هاي سرمايه‌اي سرمايه‌گذاري نموده و همچنين با ايجاد اصلاحات در ساختار هزينه‌اي به ايجاد توازن در جريان هزينه‌ها و درآمدهاي خود كمك كند. همچنين از آنجايي كه بدهي مالي دولت و تأمين مالي آن از طريق پولي كردن كسري بودجه دليل مهمي بر تورم مي‌باشد بايد دولت در ساختار مالي خود منضبط ‌تر عمل كند.