مقايسۀ تأثير 10 هفته تمرينات اصلاحي مرسوم و تمرينات اصلاحي با دستگاه ويبريشن تمام بدن بر سندرم متقاطع فوقاني

Comparing the Effects of Ten Weeks of Regular Corrective Exercise and Corrective Exercise with Whole Body Vibration Apparatus on Upper Cross Syndrome

هدف از پژوهش حاضر، مقایسۀ تأثیر تمرینات اصلاحی با دستگاه ویبریشن تمام بدن با تمرینات مرسوم اصلاحی بر سندرم متقاطع فوقانی بود. بدین‌منظور، 45 نفر از دانشجویان به سه گروه مساوی 15 نفری تمرین اصلاحی مرسوم، تمرین اصلاحی روی دستگاه ویبریشن تمام بدن و كنترل تقسیم شدند. زاویۀ قوس پشتی (‌به‌وسیلۀ خط‌كش منعطف)، زاویۀ سر و شانۀ ‌جلو‌آمده (‌به‌وسیلۀ روش عكس‌برداری از نمای جانبی) قبل و بعد از دورۀ تمرینی اندازه­گیری شد.نتایج نشان می‌دهد كه تغییر معناداری در نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مكرر درون‌گروهی و بین گروهی در میزان ناهنجاری سندرم‌ متقاطع فوقانی وجود دارد. همچنین، یافته‌ها بیانگر آن هستند كه تمرین اصلاحی روی دستگاه ویبریشن تمام بدن، تأثیر بیشتری از تمرینات مرسوم اصلاحی بر ناهنجاری سندرم متقاطع فوقانی داشته است. تمرینات مرسوم نیز دارای تأثیر معناداری در اصلاح ناهنجاری می‌باشند. 

The purpose of this study was to compare the effects of regular corrective exercise and corrective exercise with whole-body vibration on upper cross syndrome. Subjects were 45 students who were randomly divided into three equal groups: corrective exercise with vibration, regular corrective exercise, and control. Kyphosis (flexible ruler), forward head and round shoulders (side photography) were measured before and after 10-week training. Repeated measure test results revealed significant within-group and between-groups differences in upper cross syndrome between pre-training and post-training values. Regular corrective exercise had a significant effect on upper cross syndrome.