مدلسازي و تحليل تاثير هزينه هاي سرطان بر رشد اقتصادي ايران

مقدمه: وقتي سخن از تاثير بيماري هاي مزمن بر اقتصاد جهاني و ملي مي شود، هزينه هاي مستقيم، شامل كليه هزينه هاي مربوط به تشخيص و درمان بيماري و هزينه هاي غيرمستقيم شامل از دست رفتن بهره وري و كارايي در اثر بيماري، بايد مورد توجه قرار گيرند. هدف اين مطالعه، تجزيه و تحليل تاثير هزينه اي بيماري غير واگير سرطان، در سطح ملي، بر روي رشد توليد و درآمد ملي است. روش پژوهش: در اين پژوهش كاربردي، هزينه هاي 22 نوع سرطان براي 18 گروه سني با فواصل 5 ساله، در زنان و مردان، مورد محاسبه قرار گرفته اند. سپس، معادله مربوط به تاثير منفي هزينه هاي بهداشتي و درماني سرطان بر درآمد ملي كشور، با روش كمترين مربعات معمولي، برآورد شده است. در ادامه، روند رشد هزينه هاي انواع مختلف سرطان ها و توليد ناخالص داخلي، از سال 1383 تا 1415، با استفاده از مدل ARIMA و در نرم افزار Eviews7 پيش بيني شده است. هم چنين داده ها به صورت فصلي مورد استفاده گرفته اند. يافته ها: نتايج نشان مي دهند هزينه هاي درماني اكثر سرطان هاي بررسي شده در اين مطالعه، روند رو به رشدي را در طول 20 سال آينده تجربه خواهند كرد هم چنين رابطه مخارج سرطان با توليد ناخالص داخلي در ايران، نشان مي دهد كه طي سال هاي 1383 تا 1415، به طور متوسط 7/2 درصد توليد توليد ناخالص ملي در اثر بروز انواع مختلف سرطان از دست خواهد رفت. نتيجه گيري: ابتلا به بيماري هاي غير واگير و افزايش سهم هزينه هاي سرطان در بودجه فرد بيمار و كاهش قدرت خريد وي، مانع مشاركت وي در فعاليت هاي سودده اقتصادي شده، درآمد ملي و توليد ناخالص داخلي يك كشور و درنتيجه رشد اقتصادي آن را كند خواهد كرد.