جايگاه فرهنگ دانشگاهي و الزامات نهادي علم در زندگي دانشجويي

Status of Academic Culture and Institutional Imperatives of Science in Student Life

پرديس هاي دانشگاهي علاوه بر كاركردهاي آموزشي و پژوهشي مي توانند مكاني براي جامعه پذيري علمي و انتقال هنجارهاي علم و بالندگي فرهنگي دانشجويان محسوب شوند. آنچه كه مرتون الزامات نهادي علم مي‌نامد. زندگي دانشجويي در ايران به دليل ضعف شكل گيري اجتماع علمي و نقص در تكامل دانشگاه هميشه بحث برانگيز بوده است. هدف مقاله حاضر تبيين ويژگي‌هاي زندگي دانشجويي در ايران از زبان خود دانشجويان، و به عبارت دقيق‌تر پاسخگويي به اين سوال اساسي است كه دانشجويان چه ديدگاهي نسبت به محيط پرديس و تمايزات و الزامات نهادي آن دارند؟ در اين مطالعه استفاده شده است. بدين منظور تعداد 60 پرسشنامه باز تكميل شده «تحليل محتوا» اكتشافي از روش توسط دانشجويان استخراج و كدگذاري و تحليل شده است. يافته‌ها نشان داد مضامين ذكر شده توسط دانشجويان، معرف عدم كنشگري آنان در عرصه توليد و مصرف علم، عدم تمايز جدي پرديس با ساير محيط‌هاي جوانان، ضعف سنت‌ها، اسطوره‌ها، ارزش‌ها، عادات، آيين‌ها و دستاوردهاي آكادميك در زندگي دانشجويي مي‌باشد. همچنين بيانگر ضعف شكل‌گيري اجتماع علمي و هنجارهاي آن و نيز دغدغه‌هاي دانشجويان عمدتاً فردي و تماشاگرانه و منفعل و غير ايدئولوژيك است.

This paper considers the university campuses as vital places for the process scientific socialization. It deals with these key research questions: what is the role of the university campus in the students’ scientific life? How do they perceive it? Accordingly, this study has provided researchbased evidence to respond to these key research questions from the students’ perspective. The discussion of this paper is based on the analysis of data collected from 60 university students through openended questionnaires. The most important result of this analysis relates to the fact that the university campuses do not play significant role in the students’ scientific life, which is far beyond their expectations.