بررسي تأثير تمرينات تعادلي در صبح و بعد از ظهر بر تعادل ايستا و پوياي سالمندان

مقدمه و هدف: رسيدن به سن سالمندي از عمده‌ترين پيشرفت‌هاي بشر است، ولي طي كهولت سن، تغييراتي در كليه اعضاي بدن رخ مي‌دهد كه سبب افزايش اختلال در حفظ تعادل مي شود كه در اين ميان چرخه شبانه روزي بي تاثير نيست. بنابراين، هدف تحقيق حاضر مقايسه تأثير تمرينات تعادلي در صبح و بعد از ظهر بر تعادل ايستا و پوياي سالمندان است. روش شناسي: در اين پژوهش نيمه تجربي 36 نفر سالمند سالم بدون سابقه ورزشي منظم (سن 5.5±68.7 سال، قد8.2±1.6 متر، وزن 8.9±68.4 كيلوگرم) بصورت در دسترس انتخاب شدند. آزمودني ها به صورت تصادفي به دو گروه 12 نفره تمرين صبح و بعد از ظهر و يك گروه كنترل تقسيم شدند. گروه هاي تجربي به مدت هشت هفته تحت تمرينات تعادلي قرار گرفتند. براي ارزيابي تعادل ايستاي آزمودني ها از آزمون تعادل ايستادن تك پا و براي برآورد تعادل پوياي آزمودني ها از آزمون تعادل ستاره و محاسبات آماري با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 انجام گرديد. يافته ها: نتايج تحقيق نشان مي دهد كه اعمال برنامه‌ي تمرين تعادلي مي تواند باعث بهبود تعادل ايستا و پويا در هر دو زمان صبح و بعد از ظهر گردد، همچنين تفاوت معني داري بين تعادل ايستا و پوياي سالمندان در هر دو زمان صبح و بعد از ظهر مشاهده نگرديد (0.05p بحث و نتيجه گيري: يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه تمرينات تعادلي با اعمال اضافه بار بر روي انتقال اطلاعات از طريق سيستم هاي حسي سه گانه دستگاه عصبي مركزي (سيستم‌هاي بينايي، حسي عمقي و دهليزي) باعث بهبود تعادل مي‌شود، همچنين نتايج بيانگر عدم تفاوت در اثربخشي تمرينات تعادلي در زمان هاي صبح و بعد از ظهر است،لذا به نظر مي رسد كه مي توان از تمرينات تعادلي در زمان‌هاي مختلف، به عنوان يك فعاليت موثر در بهبود تعادل سالمندان استفاده كرد.