افسردگي، اضطراب، استرس و عوامل جمعيت شناختي مرتبط با آن در پرستاران شاغل در بيمارستان ولي عصر دانشگاه علوم پزشكي فسا در سال 1393

مقدمه: واكنش هاي هيجاني نامناسب مثل استرس، اضطراب و افسردگي در جوامع امروز بسيار مشهود است و جامعه پرستاري ‏را درگير كرده و موجب مشكلات عديده اي براي پرستاران و بيماران شده است. اين مطالعه با هدف تعيين ميزان اضطراب، استرس، افسردگي و نقش متغيرهاي جمعيت شناختي مرتبط با آن در پرستاران شاغل در بيمارستان ولي عصر شهر فسا در سال 1393 طراحي گرديد. روش كار: مطالعه حاضر توصيفي_?تحليلي از نوع مقطعي بود. كه بر روي 142 پرستار شاغل دانشگاه علوم پزشكي فسا كه به روش نمونه گيري تصادفي در سال 1393 انتخاب شده بودند انجام گرفت. از پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك و پرسشنامه افسردگي DASS21 جهت جمع آوري داده ها استفاده شد. تحليل داده ها با استفاده از آزمون هاي ضريب همبستگي اسپيرمن و آزمون من ويتني و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 انجام گرفت. يافته‌ها: طبق يافته ها (32 درصد) از پرستاران از افـسردگي، (19 درصد) از اضـطراب و (52 درصد) از اسـتـرس رنج مي ‏برند. بين سابقه كار و ميزان استرس ارتباط معني دار وجود داشت (0/035=P‎‏) همچنين بين سن و ميزان افسردگي رابطه معني داري به دست آمد (0/006=P‎‏).‏ اما بين ميزان افسردگي، اضطراب، استرس با ميزان تحصيلات، جنسيت افراد و وضعيت تاهل ارتباط معني داري نبود. نتيجه گيري: طبق نتايج در تعداد قابل توجهي از پرستاران درجاتي از افسردگي، اضطراب و استرس مشاهده مي شود. نظر به اينكه پرستاران نقش مهمي در بهبود و ارتقا ‏سلامت افراد جامعه دارند رفع عوامل زمينه ساز، ايجاد كننده واكنش هاي هيجاني در پرستاران، به عنوان يك اولويت ‏بهداشتي مطرح مي گردد.