ارزيابي كارايي بانك‌ها با استفاده از تحليل پوششي داده و بررسي ارتباط آن با نسبت‌هاي مالي

Estimating the Efficiency of Banks by DEA Approach and Investigating its Relationship with Financial Ratios

ارزيابي عملكرد بانك‌ها به‌دليل نقش بسيار مهم و اساسي آنها در اكثر فعاليت‌هاي اقتصادي و نيز حفظ سلامت بازارهاي پولي و شرايط اقتصادي، همواره مورد توجه بوده است. در همين رابطه، توان مدل‌هاي تحليل پوششي داده‌ها به‌منظور شناسايي و تعيين وضعيت بانك‌ها ازنظر كارآيي سبب شده است استفاده وسيعي از اين مدل‌ها صورت گيرد. هدف از اين مطالعه، استفاده از روش تحليل پوششي داده‌ها (DEA) براي ارزيابي عملكرد بانك‌هاي دولتي و خصوصي است كه طي آن، بانك‌هاي كارآ و ناكارآ مشخص و درنهايت براي واحدهاي ناكارآ بانكي به‌عنوان الگوي مرجع معرفي شده است. علاوه بر آن، رابطه برخي نسبت‌هاي مالي با كارآيي بررسي شده است. نتايج يافته‌ها نشان مي‌دهد تعداد 9 واحد از 20 واحد كارآ و مابقي ناكارآ شناخته شده‌اند. از بين 8 نسبت مالي مطرح‌شده، نسبت كفايت سرمايه، نسبت سودآوري، نسبت مديريت و نسبت كيفيت دارايي رابطه مستقيمي با كارآيي دارند.

Abstract The evaluation of performance of banks due to its crucial role in most economic activities and health maintenance of financial markets and economic conditions has always been considered. On the other hand, because of the responsibility of DEA models - especially in detecting and determining the efficiency of banks has led to the use of the above-mentioned models is extensive. The goal of this article is to offer DEA for evaluating the performance of banks. Efficient and inefficient banks have been identified and finally, for the inefficient banking units the reference model has been introduced. In addition, the relationship between financial ratios and efficiency has been studied. The results show that 9 of the 20 units were efficient and the rest were inefficient. 8 financial ratios are presented: capital adequacy ratio, profitability ratios, management ratio and the asset quality ratio had the most direct relationship with performance.