مدل راهبردي در رتبه بندي كسب و كارهاي الكترونيكي با استفاده از مدلسازي معادلات ساختاري و منطق فازي

يكي از مهمترين فرصتهاي به وجود آمده براي تسهيل تجاري و افزايش رقابتمندي در سطح جهان، استفاده از فناوري نوين اطلاعات و ارتباطات است. از اينرو شركت ها رويكرد خود را از كسب و كار سنتي به سوي كسب و كار نوين الكترونيك متمايل كرده‌اند. كسب و كارهاي الكترونيك به علت مجموعه مزاياي ويژه اي كه براي شركت ها ايجاد مي نمايد توجه ويژه اي را به سمت خود جلب كرده اند. بنابراين شناخت معيارهاي كليدي در مورد عملكرد شركت هاي فعال در زمينه كسب و كار الكترونيك باعث ايجاد چارچوبي براي ورود ديگر شركتها در اين زمينه كاري را فراهم مي نمايد. از سويي ارزيابي، مقايسه و رتبه بندي شركتهاي فعال در كسب و كار الكترونيك، سازمان ها را قادر مي سازد تا شركتهاي برتر را در يك قاعده منطقي شناسايي كرده و عوامل كليدي موفقيت را در اين شركت ها مشخص نمايند و فاصله خود را با شركت برتر مورد تحليل قرار دهند و راهكارهايي براي كاهش اين شكاف بدست آوردند. در اين پژوهش پس از مطالعه عميق و دقيق مستندات و پژوهش هاي پيشين، مجموعه اي از عوامل موثر بر ارزيابي و رتبه بندي كسب و كارهاي الكترونيكي جمع آوري شده، سپس با استفاده از نظرات خبرگان مهم ترين اين عوامل شناسايي شده اند. براي تحليل دقيق تر داده ها و رسيدن به نتايج علمي تر و در عين حال عملياتي تر از روش تحليل عاملي براي دسته بندي عوامل و قرار دادن آن ها در يك معيار عام تر استفاده مي كنيم. مدنظر قرار دادن خطاهاي اندازه‌گيري مربوط به برخي متغيرهاي مشاهده شده كه بايستي در تحليل موضوع وارد شوند و همچنين پيچيدگي در برخي از روابط مابين متغيرها باعث گرديده است كه به منظور وزن دهي معيارها از مدل توابع ساختاري بهره گيريم. جهت رتبه بندي كسب و كارهاي الكترونيكي با توجه به معيارهاي در نظر گرفته شده از روش تحليل سلسله مراتبي(AHP) فازي استفاده شده است و در نهايت تحليل حساسيتي بر مبناي مقادير مختلف شاخص خوش بيني در رتبه بندي اعمال شده است.