رابطه بين رضايت شغلي با تعهد سازماني دبيران تربيت بدني استان سمنان

هدف از تحقيق حاضر، بررسي رابطه بين رضايت شغلي با تعهد سازماني دبيران تربيت بدني استان سمنان در سال 1394 بوده است. تحقيق ازنظر هدف و نوع كاربردي و از نظر ماهيت روش توصيفي - همبستگي است و جامعه ي آماري آن شامل دبيران تربيت بدني اداره آموزش و پرورش استان سمنان شامل 226 نفر است. براي تعيين حجم نمونه، به دليل كم بودن جامعه آماري، نمونه آماري برابر با جامعه آماري در نظر گرفته شده است. ابزار گردآوري اطلاعات در اين تحقيق، پرسشنامه استاندارد رضايت شغلي (JDI) اسميت و همكاران (1969) ترجمه شكرشكن (1383) و پرسشنامه استاندارد تعهد سازماني (تعهد عاطفي، تعهد مستمر، تعهد هنجاري) آلن و مي ير (1990) بود. روايي صوري و محتوايي پرسشنامه ها، مورد تاييد متخصصان قرار گرفت و پايايي پرسشنامه با اندكي تغييرات براي پرسشنامه رضايت شغلي 86/. و تعهد سازماني 76/. بدست آمد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون استفاده شد. نتايج تحقيق نشان داد كه بين رضايت شغلي دبيران تربيت بدني استان سمنان با تعهد سازماني آنها رابطه مثبت و معناداري وجود داشت. بنابراين مديران آموزش و پرورش لازم است كه از طريق بهبود رضايت شغلي به تقويت تعهد در سازمان بپردازند و اين تعهد با اجراي عدالت و ايجاد اعتماد در تعاملات سازماني كه توسط مديران اجرا مي شود، به دست مي آيد