بررسي اپيدميولوژيك بيماري گال در زندان مركزي همدان در سال 1392

مقدمه: گال از بيماري هاي انگلي پوستي واگير و مشترك بين انسان و دام مي باشد. اين بيماري از جمله مشكلات بهداشت عمومي در بسياري از كشورهاي در حال توسعه است و اساسا با فقر و ازدحام جمعيت ارتباط دارد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسي اپيدميولوژيك بيماري گال در زندان مركزي همدان در سال 1392 انجام گرديد. روش كار: اين مطالعه توصيفي_تحليلي و از نوع مقطعي است. از بين 2900 زنداني مرد در زندان مركزي همدان، پس از بررسي و معاينه باليني تعداد 384 نفر به روش سيستماتيك انتخاب شدند. پس از بررسي از نظر آلودگي به پديكلوزيس داده هاي حاصل نسخه 20 و با استفاده از آزمون آماري كاي دو و مقايسه SPSS از پرسشنامه خصوصيات دموگرافيكي توسط نرم افزار آماري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. )T-Test( ميانگين دو گروه مستقل 30 سال بود. ميزان آلودگي - 2 درصد زندانيان به گال مبتلا بودند. بيشترين آلودگي در زندانيان 39 / يافته ها: نتايج نشان داد كه 6 به گال در افرادي كه مدت حبس آنها كمتر از 6 ماه، جرم اعتياد و خريد و فروش مواد مخدر، عدم تخت اختصاصي، استفاده مشترك از پتو، دفعات استحمام كيبار و كمتر در هفته و عدم استفاده از شامپو و صابون بيشتر مشاهده گرديد. ميزان آلودگي در 40 و 20 درصد بوده است. مقايسه ميانگين سن، مدت حبس و تعداد نفرات اتاق مددجويان ، تنه، دست ها و پاها به ترتيب 40 .)P < 0/ در بين افراد سالم و آلوده تفاوت آماري معني داري را نشان نداد ) 05 بالاي بيماري گال را در زندانيان نشان داد كه مي توان با آموزش علايم و راه هاي انتقالاين بيماري، درمان افراد آلوده، بهبود وضعيت بهداشتي و كاستن تعداد زندانيان ساكن در هر اتاق اين بيماري را كنترل كرد.