بررسي سرولوژيك لپتوسپيروز درگاوميش هاي اروميه

Seroinvestigation of buffaloes leptospirosis in Urmia district

زمينه مطالعاتي: لپتوسپيروز يكي از بيماري هاي مشترك و قابل انتقال از دام به انسان بوده كه با علايم باليني تب، زردي، سقط و ادرار خوني شناخته مي شود. بيماري در مناطق شمالي و جنوب غربي ايران بواسطه وجود گاوميش هاي آذربايجان و خوزستان شيوع بيشتري دارد. هدف: 1- تعيين درصد سرمي ابتلا گاوميش هاي اروميه به لپتوسپيراها، 2- تعيين ارتباط جنس و سن در ابتلا به لپتوسپيروز، 3- تعيين عيار سرمي و آنتي ژن هاي غالب لپتوسپيرا در گاوميش هاي اروميه. روش كار: تعداد 130 نمونه خون در سال 1390جمع آوري و با آزمايش استاندارد آگلوتيناسيون ميكروسكپي و با استفاده از پنج سروتيپ زنده لپتوسپيرا پومونا، گريپوتيفوزا، هارجو، كانيكولا، ايكترهموراژيه و بالوم بررسي گرديد. نتايج: تعداد 4/25% گاوميش ها (9/26% نرها و 8/23% ماده ها) به يكي از آنتي ژن هاي لپتوسپيرا با عيار حداقل 1:100 مثبت نشان دادند. سروتيپ پومونا بيشترين (2/16%) و ايكتروهموراژيه كمترين (52/1%) واكنش را داشتند. شايع ترين عيار سرمي 1:100 با 20% (26 نمونه) و بالاترين عيار سرمي 1:200 با 10% (13 نمونه) بودند. فراواني نمونه هاي مثبت در گروه سني زير 5/1 سال كمترين (5/1%) و 3 تا 4 سال بيشترين ميزان (16%) را نشان -دادند. نتايج نشان مي دهد كه از نظر شيوع سرولوژيك بيماري، اختلاف معني داري بين دو جنس ماده و نر وجود ندارد. نتيجه گيري نهايي: لپتوسپيروز در بين جمعيت گاوميش هاي اروميه يك بيماري مطرح و قابل توجه است و از آنجايي-كه اين دام اغلب در شرايط مرطوب و باتلاقي نگهداري مي شود احتمال انتقال بيماري به دام هاي اهلي و انسان زياد است. لذا با توجه به عدم واكسيناسيون دام ها در منطقه لازم است توصيه هاي بهداشتي در خصوص جايگاه دام، زهكشي باتلاق ها، مبارزه با جوندگان و اقدامات مراقبتي توسط دامداران و مسيولين دامپزشكي بيشتر مورد توجه قرار گيرد.

BACKGROUND: Leptospirosis is one of the bacterial zoonotic diseases among human and animals which determines by fever, jaundice and haemoglobinuria. Disease is common in north and southwest of Iran where buffaloes breeding widely called as Khozestan and Azarbyjan buffaloes. OBJECTIVES: Determination of the percentage of seropositive to leptospira infection in buffaloes. Age and gender relationships in leptospirosis. 3- Determination of serum titer and predominant leptospira antigens in Urmia buffaloes. METHODS: 130 blood samples were collected in Urmia abattoir in 2011. Sera were separated and serological reaction to leptospira spp was assessed by microscopic agglutination test using live antigens representing leptospira interrogans serogroups: pomona, grippotyphosa, canicola, hardjo, icterrohaemoragia, and ballum. Overall, 25.4% including 26.9% males and 23.8% females with titer of 1:100 had positive reaction to one of the leptospira serovars. Among positive serovars the greatest was pomona (16.2%) and the lowest was icterohaemorrhagiae (1.52%). The most prevalent titer of leptospira was 1:100 included 20% (26 samples) and the highest was 1:200 included 10% (13 samples) of buffaloes. The age distribution in seropositive buffaloes with < 1.5 year was the lowest (1.5%) and 3 to 4 years old was the highest (16%). Statistical results also showed the seropositive prevalence to leptospirosis among males and females were not significantly different. CONCLUSIONS: The seropositive to leptospira in Urmia buffaloes must be considered as an important disease and special attention is necessary due to the probable transmission of disease to other buffaloes and human. Thus, in the lack of vaccination programs for animals, the administration of hygienic methods, rodenticides and preventive procedures must be applied by farmers and veterinary organization.